voor dit project heb ik aandacht besteed aan de nieuwkomers die met hun problemen naar het site toevluchten. mijn bedoeling was om hun te omarmen door samen te komen en samen één te worden, en zo kunnen ze pas de vrijheid voelen. centraal is er een open patio waar het vuur zich bevind, waar mensen zich rond het vuur kunnen verzamelen en hun scenario's met elkaar kunnen delen.  dankzij het vuur ontstaat er gezelligheid en warmte zodat er vertrouwensband ontstaat en ze zich vrij kunnen voelen samen.

Verder groeit het programma zich voort rond het patio. Langs de twee kanten van het gevel is lopende pad, dat je geleid naar het vuur als verzamelpunt. Het materialiteit bestaat uit baksteen om de symbool van vuur te kunnen benadrukken, ook in het site is het natuur element vuur en lucht aanwezig, en met baksteen wordt het derde element aarde benadrukt. Op het gelijkvloers wordt er met lagen zones gecreëerd, aan het patio is het waar het diepst liggende zone.  het is de plek waar de diepste conversaties zich afspelen. Met baksteen wordt er continuïteit gecreëerd, het wordt van buiten naar binnen getrokken. Het vormt verder een gevelelement waar het privacy versterkt wordt en dient als zonwering. Zo ontstaat er een sculpturaal geheel.  Wanneer in de avond het vuur aan staat vormt het site een geheel met zich alsof het één grote vuur is.

Een proef die een stem geeft aan personen met dementie en hun naasten. Die inzichten biedt in hun ruimtelijke ervaringen, hun wereld, in een vorm die ontwerpers toelaat affiniteiten te ontwikkelen met hun steeds verkleinend perspectief. Teneinde de empathische ontwerper in ons allen aan te wakkeren.

Hoe archiveer je een vluchtige, efemere kunstvorm zoals performance? Het is een vraag die de theaterwetenschap en performance studies al decennialang bezighoudt. De bijzondere kunstenaar Otobong Nkanga werpt nieuw licht op het vraagstuk. Het M HKA zal haar concept van ‘het ademend archief’ realiseren.

Wat betekent voor mij "een plaats om er te zijn"? Locus Esse is een zoektocht naar mijn discours als ontwerper.

Deze thesis is tot stand gekomen als een soort mentaal portret waar fictie, acute, theorie en ervaringen elkaar ontmoeten. Je kan hierin lezen wat me beziggehouden heeft doorheen mijn masterproject . Het leven is een labyrint, met oneindige wegen binnen de eindigheid van het bestaan. Laat jezelf toe om te dwalen en te verdwalen…

De hoofdvraag van deze scriptie luidt: wat is er nieuw en uniek aan digitale en machinale technieken en welke invloed hebben ze op de beeldhouwkunst?

Door de globaliserende economie zijn de waarden van de mensen uit Makwanpur (Nepal) aan het veranderen. Kinderen willen niet meer leren over hun traditionele cultuur.
Een post-school maakt Makwanpur terug bewust van hun traditie en identiteit en dit met een toekomst gerichte visie.

Door de globaliserende economie zijn de waarden van de mensen uit Makwanpur (Nepal) aan het veranderen. Kinderen willen niet meer leren over hun traditionele cultuur.
Een post-school maakt Makwanpur terug bewust van hun traditie en identiteit en dit met een toekomst gerichte visie.

Hoe kan een woon- en zorgcentrum niet als een eiland op zich functioneren, maar verweven worden met de stedelijke omgeving, zonder te leiden tot desoriëntatie bij de bewoners ervan. Kan een woon- en zorgcentrum meer zijn dan een zorgplatform, een thuis. Wanneer een dorpsplein uit zijn voegen barst en uitvloeit op de site van een woon- en zorgcentrum ontstaat er een nieuwe symbiose midden in de stad. Een plaats van verweving.  Het dorpsplein wordt een plek voor alle leeftijdscategorieën waarbij ontmoeten, uitrusten, publieke activiteiten en zorg worden samengebracht.

CONCEPTNOTAHet uitgangspunt van het ontwerp was een zoektocht naar duurzaamheid. Niet duurzaamheid door gebruik van ecologische materialen, maar ecologie door een duurzame relatie : emotionele duurzaamheid. Door een goede band met een meubel onderhouden we het beter, halen we er meer plezier uit en gooien we het minder snel weg. Dit betekent dat we minder snel een nieuw meubel nodig hebben en dus minder afval toevoegen aan de reeds veel te grote afvalberg.Een duurzame relatie kan opgebouwd worden door voor iets te zorgen, en er voor te willen blijven zorgen.

 
De verschillende levens in theater – of hoe blinden laten zien
 
Audiobeschrijving of AD (afkorting van het Engelse audio description) is een relatief nieuwe tak in het jonge en snelgroeiende domein van audiovisuele vertaling, waaronder ook ondertiteling, ondertiteling voor doven en slechthorenden en boventiteling voor theater en opera worden gerekend, waarin visuele informatie in woorden wordt omgezet voor slechtzienden. Audiobeschrijving zit in de lift. Jawel.

Backspace (1996-1999)
een project ter stimulatie van Netkunst
Joke Vangheluwe
 
We schrijven 1994. Internet veroorzaakte een pré-dotcomboom, de voorbode op de commerciële doorbraak in 1999. Het Net werd op die moment nog bekeken als een opwindende spelruimte met op sociaal en cultureel vlak vele voordelen. Er kon een andere economie, een andere wereld op gepromoot worden. Het spreekt voor zich dat ook kunstenaars aangetrokken waren tot deze nieuwe vrijruimte waar men niet gebonden was aan de drie dimensionaliteit van de reële wereld.