Scriptiebank overzicht

Deze scriptie toetst de haalbaarheid af voor AI-ontwikkelaars om toepassingen voor tekstvereenvoudiging te ontwikkelen. Deze moeten ondersteuning kunnen bieden voor (dyslectische) scholieren in de derde graad van het middelbaar onderwijs bij het begrijpend lezen van wetenschappelijke artikelen. Uit dit onderzoek vloeit de ontwikkeling van een prototype voor tekstvereenvoudiging: Pentimentor.

Deze bachelorproef heeft als doel te onderzoeken hoe efficiënt de huidige leesmethodes zijn om leesachterstanden bij kinderen te vermijden, met het oog op een nieuwe methode, namelijk de Alfabetcode – die werd ontwikkeld door Erik Moonen (2012). In dit onderzoek wordt er eerst nagegaan wat het leesniveau is wereldwijd, en of een algemene leesachterstand te verklaren is aan de hand van sociale factoren of mogelijke leerstoornissen. Verder wordt er ook onderzocht hoe de huidige leesmethodes tot stand zijn gekomen en op welke manier zij een invloed uitoefenen op het hedendaagse leesniveau van de populatie. In dit kader wordt een nieuwe methode besproken – de Alfabetcode – die als stelling heeft om kinderen te leren lezen op een effectievere manier. Het standpunt dat leesmethodes kunnen leiden tot mogelijke leesstoornissen wordt hier ook behandeld. De Alfabetcode zou tevens de ontwikkeling van dergelijke leesstoornissen voorkomen.

Het fonologisch plobreem: de oorzaak van dyslexieLees deze zin niet. Gelukt? Nee, natuurlijk niet. Lezen gaat voor de meesten onder ons zo makkelijk dat men zelfs met alle bestwil in de wereld niet kan stoppen met het ontcijferen van tekst, willens nillens. Voor anderen is dit niet zo vanzelfsprekend. Dyslexie is een stoornis die het lezen en schrijven bemoeilijkt, dat weten we allemaal, maar wat ligt er aan de basis van deze stoornis? Wat is zijn oorzaak? En waarom is dit een moeilijke vraag?Doorheen verschillende eeuwen zijn er talloze theorieën in verband met dyslexie naar voren geschoven.

“Mama in de bloemetjes zetten? Hoe zo?”Dyslexie is een goed onderzocht onderwerp dat onderzoekers uit verschillende vakgebieden aantrekt. Maar jammer genoeg is nog lang niet alles duidelijk over de leesstoornis. Grote onenigheid bestaat vooral nog over betekenisfouten bij dyslectisch lezen. Specialisten weten bijvoorbeeld dat verschillende dyslectici tijger lezen als ‘leeuw’ (omdat die woorden qua betekenis dicht bij elkaar liggen), maar waar in de hersenen het misgaat, daarover zijn ze het oneens.

Als een vis in een aquarium       
 
In december 2006 belandde een man met afasie in de cel en vervolgens in een gesloten asielcentrum omdat hij niet kon zeggen wie hij was. De politie beschouwde hem als een illegale Rus. Dit jammerlijke voorval illustreert dat afasie nog veel te weinig gekend is.
 
Afasie tast de mens aan in zijn meest authentieke functie. Immers, wat is er meer vanzelfsprekend dan ‘spreken’ en onze gedachten en gevoelens uiten in ‘woorden’. Men schat dat er in België meer dan 20.000 personen met afasie zijn.