Scriptiebank overzicht

Plastisch chirurgen willen de herhaalde operaties na een borstreconstructie overbodig makenIn de Vrije Universiteit Brussel (VUB) en het verbonden Universitaire Ziekenhuis Brussel wordt onderzoek gevoerd om meer succes te boeken met lipofilling. Dit is een techniek waarbij vetweefsel door liposuctie wordt weggezogen en vervolgens opnieuw ingebracht. Uiteraard bij dezelfde patiënte, maar wel op een andere plaats, zoals bv. in een gereconstrueerde borst.

BEVOLKINGSINKRIMPING: absolute must voor een voor iedereen waardig en leefbaar klimaat, absolute diplomatieke plicht voor politieke wereldleiders.  Tot het bekomen van de graad van master in de wijsbegeerte schreef ik een eindwerk betreffende het hoognodige ingrijpen in de zich met rasse schreden verderzettende verloedering van het aardse klimaat.[1] Waar men vele decennia het probleem doodzweeg, of niet ernstig nam, kwamen de wetenschappers van het IPCC[2] de laatste jaren tot de consensus dat een klimaatverandering zich wel degelijk voordoet én dat de grote schuld daarvan moet gezocht bij de

Werken met etnisch-culturele minderheden lijkt aanlokkelijk door de exotische connotatie van het begrip zelf. Maar het werk vraagt veel tijd, continuïteit, ethische inleving, methodische kennis, creativiteit, authenticiteit en vooral gedurfde aanpak. De rehabilitatiemethodiek wordt aanvankelijk toegepast bij psychiatrische patiënten, een groep waar begeleiding een langzaam procesverloop kent. Ook het woonwagenwerk vereist dit aangrijpingspunt. Het ritme van de groep volgen en gewoon doen dragen echter bij tot de totstandkoming van een authentieke verbinding.

 
De behoefte aan groen
 
“Landschapsverdriet is nostalgie en nostalgie is een teken van ontworteling”, zegt Maartje Somers. “Het komt voort uit de menselijke behoefte aan een landschap waar de dingen tenminste even op hun plaats blijven. Het tempo en de schaal van veranderingen is echter te groot geworden, waardoor te veel landschap ‘onleesbaar’ is geworden. Maar in de verbeelding van de mens huist nog altijd de voortploegende boer, als symbool, als bewerker van ons landschap.

Fysieke verloedering is de laatste jaren uitgegroeid tot een actueel programmapunt van menig politieke partijen, dit vanuit de optiek dat dergelijke buurten onveiligheidsgevoelens genereren en aldus de lokale leefbaarheid aantasten. Geen wonder dus dat de strijd tegen fysieke verloedering een hot item vormde in de voorbije gemeenteraadsverkiezingen. In deze scriptie gingen we dan ook op zoek naar het gevoerde beleid tegen deze problematiek op nationaal, Vlaams en lokaal niveau (Hasselt).

Stedelijk rekeningrijden: een opstap naar filevrije wegen

Verhoogde mobiliteit leidt tot immobiliteit. In deze op het eerste zicht tegenstrijdige uitspraak
schuilt wel veel waarheid. Decennialang heeft de overheid geïnvesteerd in infrastructuur om
het wegverkeer sneller en vlotter te laten verlopen. België heeft nu het dichtste wegennet van
de Europese Unie. Hierbij vergeet men een belangrijk principe: door de betere wegen, zullen
er meer mensen een verplaatsing maken waardoor de files niet oplossen.
Hoe lost men het mobiliteitsprobleem dan wel op?

De hedendaagse stad – een opening tot analyse
 
De stad, neem nu Brussel, trekt mensen aan, stoot anderen af. Ze roept beelden op waarin men haar ambivalenties leest – de stad als een podium voor alle mogelijke antagonisten: belofte en bedreiging, orde en chaos, schoonheid en lelijkheid, melancholie en verlangen, romantiek en realisme. Op die wijze en aan de hand van die beelden tracht men haar te ‘vatten’, zoekt men naar wat de stad in wezen is – of zou kunnen zijn.

“Wie kan aanspraak maken op het label ‘ontwikkeld’ en op basis van welke factoren?”

Vroeger - vóór 1990 - was het antwoord heel eenvoudig: x BNP/cap is onderontwikkeld, y BNP/cap is ontwikkeld. Het westen was de norm en het ideaal! Men definieerde de ontwikkeling van andere landen in vergelijking met de westerse ontwikkeling. Gelukkig veranderde dit denkbeeld begin jaren 90, toen enkele mensen zich vragen stelden bij deze uiterst lineaire en extreem kapitalistische denkwijze. Zo stond het UNDP mee aan de wieg van een grondige herdefiniëring van het begrip “human development”.

Moet Antwerpen in balans worden gebracht?
Marijke Deroover
 
Rotterdam en Antwerpen kampen beide met problemen van concentraties, overlast, criminaliteit en onveiligheidsgevoelens.  Rotterdam heeft gekozen voor een ambitieus en veelbesproken direct spreidingsbeleid met het actieplan “Rotterdam zet door… op weg naar een stad in balans”.  Er gaan een aantal stemmen op om dit plan te gebruiken als inspiratiebron om een antwoord te bieden op de Antwerpse stedelijke problematiek.  Antwerpse CD&V-schepen Marc Van Peel wil dit op de agenda van de Vlaamse en federale overheid zetten.  Is dit de weg

Obey Giant
FACE-LIFTS, GSMʼS, LAPTOPS, NOTEBOOKS, ZOEKROBOTS, CHATROOMS, DOCU-SOAPS, BLUETOOTH, DOMOTICA, DIRECT MAIL, PRODUCT PLACING, MULTI-TASK-ING, ELEKTRONISCH STEMMEN, FASTFOOD, POP-UPVENSTERS, WEBCAMS, LOGIN&PASSWORD, BIO-LABELS, AGENDA-SETTING, VISACARDS, PROZAC, IKEA, MARKETEERS, TREND-SPOTTERS... ALLEMAAL WERDEN ZE ONTWIKKELD VOOR EN DOOR ONS, DE MENSEN. DE VRAAG IS: MAKEN ZE ONZE LEVENS OOK RIJKER? MOETEN WE ECHT BLIJ ZIJN MET DIT SOORT VAN ʻVOORUITGANGʼ?

 
De Europese Commissie en Hoger Onderwijs.
 
Als de actualiteit van het Europees hoger onderwijs ter sprake komt, ligt het woord 'Bologna' op ieders lippen. Vaak wordt deze notie geassocieerd met een meedogenloze uniformisering van het hoger onderwijs uit hoofde van de Europese Commissie. Deze aantijging is reeds grotendeels ontkracht, maar toch blijft er een hardnekkig misverstand bestaan omtrent de verhouding tussen de Europese Commissie en het hoger onderwijs. Er wordt niet genoeg gedrukt op het feit dat het Bolognaproces in wezen een intergouvernementeel proces is, d.w.z.