Scriptiebank overzicht

Deze scriptie onderzoekt de manier waarop seksuele aandacht op straat best begrepen kan worden. Eerst wordt gezocht naar een definitie van het fenomeen, om vervolgens in te gaan op de impact ervan. Nadien worden de verschillende factoren belicht die de ervaring van seksuele aandacht op straat in een meer positieve dan wel meer negatieve richting kunnen sturen. Door seksuele aandacht als seksueel te beschouwen, worden enkele belangrijke hiaten in de bestaande literatuur belicht.

Een kwalitatief onderzoek naar de invloed van het buddysysteem op empowerment en duurzame levensverandering bij kansarme mensen. Deze masterthesis focust zich op in welke mate het buddytraject werkt en hoe dit zal bijdragen aan het verbeteren van de levenssituatie van kansarme mensen.

Dit onderzoek bij Vlaamse holebileerkrachten in het secundair onderwijs gaat dieper in op hun betekenisgeving aan zichtbaarheidsmanagement.

Psycho-educatieve groepssessies rond gendernormen en het uiten van emoties werden georganiseerd in een psychiatrische instelling in Vlaanderen. Hieraan namen enkel mannelijke patiënten deel. Onder andere de vaak negatieve impact van gendernormen op het mentaal welzijn van mannen werd besproken.

De scriptie '(On)beperkt (t)huis' bestudeert de aspecten die bijdragen tot het welbevinden van meerderjarigen met een licht verstandelijke beperking in kleinschalige woonvormen. De opkomst van kleinschalige woonvormen sluit aan bij de groeiende inclusie-gedachte én de veranderingen in de zorg. Dit resulteert in de creatie van een kleinschalige woonproject voor 8 meerderjarigen met een licht verstandelijke beperking waarin het thuisgevoel en welbevinden van de bewoners centraal staat.

Onderzoek naar de beleving van partnergeweld door mannelijke slachtoffers. Hierbij werd gefocust op de vormen van geweld, de gevolgen ervan en de sociale reacties erop. De invloed van genderstereotypen op dit alles vormde de rode draad doorheen de studie.

Deze masterproef onderzocht hoe een religieuze inspiratie een impact had op de betekenisgeving van duurzaamheid in het ontwikkelingsdiscours van de Vlaamse ngo Broederlijk Delen (1968-1994). Verschillende betekenissen van duurzaamheid werden onderscheiden en telkens werd gereflecteerd in welke mate de christelijke religie een struikel- of startblok vormde om die duurzaamheid na te streven.

Het onderwijs komt steeds meer in contact met onderwijsvernieuwing. Co-teaching kent op dit moment een opmars maar wat is co-teaching? Hoe ga je hier als school/directie en leerkracht mee aan de slag?

In deze bachelorproef werd nagegaan hoe personen met jongdementie, mantelzorgers en ergotherapeuten betekenisvolle activiteiten kunnen creëren via triadisch werken. Dit gebeurde met het oog op het behouden van de identiteit en eigenwaarde van de persoon met jongdementie. Daarnaast werd er een draaiboek voor de ergotherapeut ontwikkeld dat concreet inzetbaar is in de praktijk.

Voor 10 tot 20% van de kersverse moeders en hun partners wordt de periode na de bevalling overschaduwd door een postpartum depressie. Hoe kunnen de partners van deze mama's die vaak aangeven zich machteloos te voelen, beter geïnformeerd en ondersteund worden? En hoe kan het taboe rond dit thema doorbroken worden zodat moeders met een hulpvraag (sneller) de weg vinden naar de juiste hulpverlening?

Ouders met een veilige hechting aan hun ouders zullen een veilige hechting met hun kinderen opbouwen. De veilige hechtingsrelatie van de jongere zal ervoor zorgen dat deze een positievere kijk heeft op het verleden, heden en de toekomst waardoor deze meer kans heeft op een gezonde psychologische ontwikkeling.

Bachelor Journalistiek - Erasmushogeschool Brussel.
Als afstudeerproject schreef ik een achtergrondartikel over Grexit, Groenlands vertrek uit de EU (toen nog de Europese Economische Gemeenschap) in 1985.
In de scriptie zelf wordt mijn journalistieke proces geanalyseerd en uit de doeken gedaan.

Literatuurstudie naar de determinanten van depressie en therapietrouw bij personen met hiv of aids. Via analyse van onderlinge relaties in beide systemen onderzochten we welke factoren best als doelwit voor een antidepressieve therapie gekozen worden, om tegelijk een verbetering te krijgen in de therapietrouw. Zo willen we bijdragen aan de strijd tegen groeiende resistentie van het virus.

Een empirisch onderzoek naar hoe asielzoekers het intercultureel bewustzijn ervaren bij hun hulpverleners.

Dit kwalitatieve onderzoek gaat over de ervaringen van jongens van veertien tot eenentwintig jaar in Luchtbal, een buitenwijk van Antwerpen, en over hoe zij hun identiteit construeren binnen de context van hun gestigmatiseerde wijk. Er wordt gekeken welke strategieën zij hiervoor inzetten, door middel van participerende observaties en semigestructureerde interviews.

Deze scriptie onderzoekt op welke manier de auteurs Virginia Woolf en Pat Barker schrijven over psychisch trauma in werken die focussen op de Eerste Wereldoorlog. Is er een continuïteit te bemerken tussen het verhaal van Woolf, dat vlak na de oorlog werd geschreven, en het verhaal van Barker, dat aan het einde van de eeuw werd gepubliceerd?

Te veel schoolverlaters van Buitengewoon Secundair Onderwijs (BuSO) opleidingsvorm 2 (OV2) zijn een jaar na het afstuderen nog niet aan de slag op de arbeidsmarkt. Hanne Vanreppelen en Kristin Havaux, alumnae Bachelor Ergotherapie aan PXL Hasselt, ontdekten een mismatch tussen school en maatwerkbedrijf wat betreft vraag en aanbod van competenties. Om alle neuzen in dezelfde richting te krijgen ontwikkelden Hanne en Kristin in samenspraak met IBSO Woudlucht en Blankedale vzw het Competentie Ontwikkeling Profiel of kortweg ComOP. Goede communicatie en een vlotte uitwisseling van informatie zijn immers de sleutel tot een vlotte transitie naar de arbeidsmarkt, vond het duo en zag dit ook bevestigd in de literatuur.

Deze masterproef brengt in kaart hoe personen in voorlopige hechtenis het proces met betrekking tot hun intrede in de gevangenis ervaren. Dit doe ik aan de hand van een literatuurstudie en interviews met gedetineerden uit een Vlaamse gevangenis. Ik focus mij hierbij op drie thema’s: de arrestatie door de politie, de aanhouding door de onderzoeksrechter en het leven in de gevangenis.

In deze scriptie wordt een narratieve story stem techniek ontwikkeld dat ervaringen van eigenwaarde bij straatkinderen aantoonbaar maakt. Het instrument moet op termijn de impact van de interventies van Mobile School in kaart brengen. De scriptie omvat ook een pilootstudie die het instrument in twee verschillende culturele contexten test.

In mijn scriptie ga ik op zoek naar een definitie voor intrafamiliaal geweld, de tendensen en wat de rol van de hulpverlening is bij deze complexe problematiek. Ik bekijk daarin specifiek de rol van de hulpverlening in Gent.

In dit onderzoek werd artikel 60 op mesoniveau, binnen het OCMW van Aalst, onderzocht. Dit met als doel een zo duidelijk mogelijk beeld te krijgen over hoe deze tewerkstelling loopt en waar er eventueel marge is voor verbetering.

Mijn onderzoeksopzet bestond enerzijds uit een interview met de beleidsmensen, met de ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor deze sociale tewerkstelling. Anderzijds uit een focusgesprek met ervaringsdeskundigen, met mensen die of een sociale tewerkstelling positief hebben beëindigd of nog steeds aan het werk zijn als artikel 60.

Aan de hand van mijn ervaring en mijn onderzoeksopzet heb ik mijn veranderingsdoelen opgemaakt. Gezien de ervaringsdeskundigen artikel 60 als een positieve ervaring beschouwden denk ik dat men eerst en vooral moet proberen meer tewerkstelling plaatsen te creëren. Meer plaatsen geeft ook meer kansen dus meer kwetsbare mensen die men zo kan helpen naar werkervaring of zelfs naar een doorstroom naar de reguliere arbeidsmarkt. Hiervoor zal de begeleiding anders moeten worden aangepakt en zal ook de bijhorende subsidiëring moeten herbekeken worden. Zowel op mesoniveau binnen het OCMW te Aalst als op macroniveau en dus op Vlaams, gezien dit recent is overgeheveld van Federaal naar Vlaams.

Een tweede veranderingsdoel, wat ik zou willen gerealiseerd zien, is het verbeteren van de sfeer op de werkvloer ten opzichte van de mensen in artikel 60. Het welbevinden op het werk draagt volgens mij ook bij naar enerzijds je goed voelen in je vel maar anderzijds ook het goed presteren op het werk zelf. Voor mensen in sociale tewerkstelling denk ik dat de motivatie om op zoek te gaan naar een job na artikel 60 groter zal zijn als men een positieve ervaring heeft mogen ervaren.

Ook na begeleiding moet volgens mij beter. In het focusgesprek gaf elke deelnemer aan dat men in het spreekwoordelijke zwarte gat valt na artikel 60. Ook hier zouden we door in te zetten op betere, intensievere begeleiding, de doorstroom naar de reguliere markt kunnen bevorderen.

Ik ben dit eerst en vooral juridisch gaan bekijken, wetgeving versus toepassingen die men hanteert in het OCMW te Aalst. Daaruit bleek onder andere dat een flexibel werktraject, bijvoorbeeld deeltijds werken, wettelijk wel kan. Iets wat mogelijk zou moeten zijn voor iedereen in deze hectische maatschappij, zeker voor kwetsbare mensen die geen (groot) sociaal opvangnet hebben. Ook het loon voor de artikels 60 bepaalt men zelf als OCMW. Naar privé werkgevers toe factureert men 740 euro, openbare instanties die mensen tewerk stelt in artikel 60 betalen niets. Ook het feit dat men enkel leefloon gerechtigden in artikel 60 toelaat, is specifiek voor Aalst en zou dus ook anders kunnen. Er is dus een duidelijk verschil tussen wat er wetmatig mag en wat er in Aalst wordt toegepast. De reden hiervoor ligt meestal bij de subsidiëring die men hiervoor krijgt.

In een tweede invalshoek heb ik de psychosociale bril opgezet. Daar bleek, door de analyse van verschillende theorieën met betrekking tot het welbevinden en het hebben van een job, dat er wel effectief gevolgen kunnen zijn door het al dan niet hebben van een job. Zeker naar kwetsbare mensen toe moeten we hiermee rekening houden, zij hebben misschien bepaalde werkattitudes niet meegekregen van thuis. Doordat ze niet aan het werk zijn, worden ze uitgesloten uit de maatschappij. Men verliest zijn status en heeft niet het gevoel ergens bij te horen, ergens deel vanuit te maken. Aan het werk zijn zal hen dus empoweren, zal hun psychosociaal welzijn erop verbeteren.

Een laatste invalshoek is de hulpverlening. Doordat onze maatschappij volop in transitie is, dient de hulpverlening herbekeken te worden. Sleutelwoord bij hulpverlening is empoweren. Niet enkel doen wat wetmatig moet maar mensen helpen hun doelen te laten stellen en deze te verwezenlijken. De houding van de hulpverlener moet op voet van gelijkwaardigheid zijn en met een onvoorwaardelijke positieve houding ten opzichte van de cliënt met als doel zijn eigenwaarde te versterken.

Ik breng aan de hand van mijn onderzoeksopzet en theoretische staving vijf veranderingsstrategieën naar voor. Eerst en vooral moet artikel 60 voor iedereen kunnen en niet enkel voor mensen met een leefloon. Zo sluiten we mensen uit die ook zouden geholpen zijn door op deze manier aan het werk te kunnen. Ik denk bijvoorbeeld van een vrouw op leeftijd die van haar man is gescheiden en jaren voor de kinderen heeft gezorgd. Iemand van een iets oudere leeftijd, met een ‘black hole’ in haar CV van enkele jaren, zal niet makkelijk werk vinden.

Een tweede veranderingsstrategie is de mogelijkheid naar een flexibeler traject. Zeker nu we langer zullen moeten werken, is dit geen overbodige luxe. Zoals we ook in Finland zien, werkt zo’n systeem. Meer en meer mensen nemen ook hier ouderschapsverlof, tijdskrediet of loopbaanonderbreking om voor hun gezin of voor zichzelf te kunnen zorgen. Ook en zelfs vooral kwetsbare mensen die weinig of geen ervaring hebben en vaak niet beschikken over een sociaal opvangnet, zouden dit dus zeker moeten kunnen doen. Meer mensen zullen slagen in hun te presteren dagen in de opgegeven referteperiode en mensen gaan ook meer gemotiveerd zijn aan het werk te blijven in deze drukke geluksmaatschpapij.

Een derde strategie is de begeleiding van de mensen op de werkvloer die met mensen in artikel 60 moeten werken. Het stigmatiseren van deze groep tegen gaan door preventief de mensen op de werkvloer zelf grondig te informeren en hen te duiden wat de intentie is. Zo kunnen we taboes en vooroordelen wegwerken en eventuele pesterijen voorkomen. Een ‘workbuddy’, een gezinswetenschapper die niet alleen de mensen in sociale tewerkstelling maar ook de collega’s hierin begeleidt.

Een vierde strategie is het herbekijken van de kosten die men factureert aan privé firma’s. Zij krijgen een factuur van 740 euro per maand voor een werknemer, openbare instanties en vzw’s niet. Men hanteert dit omdat dit de kost is die het OCMW zelf zou moeten bijleggen, die men dus niet krijgt via subsidieringen. Op macroniveau zouden we dus moeten inzetten in het herbekijken van deze subsidieringen om deze gelijk te stellen. Maar ook OCMW Aalst zou zelf de beslissing kunnen nemen dit niet als grondvoorwaarde te hanteren. Zo creëren we meer tewerkstellingsplaatsen en vergroten we ook de doorstroom.

Een laatste voorstel naar verandering is de betere (na)begeleiding. Mensen in de laatste weken goed toeleiden naar het einde van hun tewerkstelling en al klaarstomen naar solliciteren op de reguliere arbeidsmarkt. Ook een betere samenwerking met onder andere VDAB is opportuun zijn. Ook hier is een rol weggelegd die perfect zou zijn voor een gezinswetenschapper.

Referentielijst:

Adriaens, C. L. (2013). Praktisch handboek voor OCMW-recht. 612 Loopbaan met zorg. (2015). Betekenis van werk. Betekenis van werk.

Tine Van Regenmortel, K. H. (2013. Het concept ‘empowerende academische werkplaats’. Een innovatieve vorm van samenwerken aan werkzame kennis. Tijdschrift voor Welzijnswerk, 36-48 Van Regenmortel, S. (2015, april). Sociaal werk moet anders in de nieuwe samenleving. Entry-media

Vlieger, S. D. (2008, Juni). Schuld en schaamte: een vergelijkende studie tussen werkenden en werklozen. Gent: Universiteit Gent.

Vries, S. D. (2010). Basismethodiek psychosociale hulpverlening. In S. D. Vries, Basismethodiek psychosociale hulpverlening (p. 425). Hoten, Nederland: Bohn Stafleu van Loghum.

“Als je stenen op de weg laat liggen, dan struikelen je kinderen daar later over.”De vele voordelen van zelfbewust opvoeden voor zowel ouders als kinderen.“Ik wil zo graag tonen dat ik trots ben op mijn kind.”“ Ik wil mijn kind ‘nee’ leren zeggen.”“ Ik heb dàt, dàt en dàt al geprobeerd en het lukt me nog niet! Hoe kan dat?!”Of herken je deze belofte : “Ik zal NOOIT dezelfde fouten maken als mijn ouders!”  Je gaat het anders doen… of net niet?

Verpleegkunde en vroedkunde studeren geeft stress, burn-out en depressie. Of is eigenwaarde de oorzaak?“Zorgberoepen zijn stressvol en emotioneel zwaar. Studenten ervaren niet alleen de stress van het studeren zelf, maar maken tijdens de stages kennis met wat een zorgberoep inhoudt. Stress, depressie en burn-out zijn geen ongekende aandoeningen tijdens de studies, maar wat doen we er aan?”Zorgberoepen geven stressEen zorgberoep wordt gezien als een stressvol en emotioneel zwaar beroep. Bovendien krijgt 25% van alle verpleegkundigen tijdens hun loopbaan te maken met burn-out.

Sportende student zit beter in zijn vel.Thesis wijst uit dat er een verband is tussen bewegen en zelfbeeldDe bachelorscriptie ‘Sport en eigenwaarde’ onderzocht de invloed die fysieke activiteit heeft op ons lichaam én onze geest. Daarbij verdiepte deze zich op het aspect zelfbeeld en ontwikkelde en testte een methode om na te gaan of fysieke activiteit in verband staat met zelfbeeld.

The Freshman fifteen: waarheid of leugen?Meer en meer aandacht gaat uit naar de problematische gevolgen van overgewicht en obesitas. Op dit moment heeft meer dan 1,4 biljoen volwassenen ter wereld overgewicht en is meer dan 0,5 biljoen obees. Dit wil zeggen dat meer dan één tiende van de wereldbevolking obesitas heeft. Wanneer we kijken naar de Belgische populatie, zijn de cijfers nog schokkender. In 2008, had 63,4% van de mannelijke bevolking en 49,9% van de vrouwelijke bevolking overgewicht en was meer dan 20% van zowel mannen als vrouwen obees.

Leren in hechtenis: waarom (ook) gedetineerden willen lerenHet credo levenslang- en breed leren luidt al een geruime tijd. De helft van de Vlaamse en Brusselse gedetineerden blijkt echter laaggeschoold en vormt daarom een belangrijke leerdoelgroep. Myriam Halimi, masterstudente Agogische Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel, ging na wat de motieven van gedetineerden zijn om te participeren aan formele educatie.

De jeugd van tegenwoordig: niet goed in hun vel en daarom crimineel?!Toenemende jeugdcriminaliteit, steeds meer agressie op school, steekpartijen op straat ... De kranten staan er vol van! Maar wat gaat er precies om in het hoofd van jongeren die weleens de wet overtreden? Zitten leerlingen die agressief gedrag stellen minder goed in hun vel dan leerlingen die dit niet doen? Wij bestudeerden de relatie tussen zelfbeeld en jeugddelinquentie en zochten het voor jullie uit!Waarom dit onderzoek?Verschillende studies gingen reeds op zoek naar het antwoord op bovenstaande vragen.

DE KRACHT VAN FOTOGRAFIE Hilde Braet Fotografie en ethiek. Het lijkt geen evidente combinatie. Met de evolutie van de digitale fotografie en de mogelijkheden van Photoshop roept fotografie op zich ook ethische controverse op. Jonge vrouwen, van nature al mooi, krijgen voor de reclame- of modefoto een slankere taille, een gavere huid, grotere ogen en langere benen. Een schoonheidsideaal waar niemand nog aan kan beantwoorden….

 
“Onder ons zijn er die niet werken en wij nodigen hen uit, in de naam van Jezus Christus, te gaan werken en zo hun eigen brood te eten.” 
 
De verwijzing naar Jezus verraadt dat dit een stuk uit de Bijbel is. Maar het zou  evenzeer een uittreksel uit een recente regeringsverklaring kunnen zijn.
‘Werken’ is blijkbaar van alle tijden. De plaats die arbeid inneemt in de samenleving is echter voortdurend in verandering. Al  lijkt het er op dat werken tweeduizend jaar geleden ook de enige mogelijkheid was om gewaardeerd te worden.

Kunst wordt keitof

Het blijft een hardnekkig cliché: kunst, en dan vooral kunstbeleving, is een elitair gebeuren
waarbij mensen van middelbare leeftijd op een zondagnamiddag naar een schilderij staan te
turen. Een compleet foute perceptie, want als je al van in de kleuterklas kinderen vertrouwd
maakt met kunst, verlaag je niet alleen de drempel voor latere contacten met kunst, je zet
mensen aan tot reflectie, samenwerking en wederzijds begrip.