Scriptiebank is een vrij toegankelijke online databank. Deze bevat alle artikels en full text scripties van deelnemende bachelors en masters aan de Vlaamse Scriptieprijs.
De hoofddoekenkwestie in het VRT-journaal. Op zoek naar Oriëntaalse stereotypen in de beeldvorming van moslimvrouwen. Een discoursanalyse vanuit postkoloniale blik.
Van het Freudiaans concept ‘libido’ naar het lacaniaanse ‘jouissance’. Een literatuurstudie vanuit de psychoanalytische conceptualisering van de psychose.
De psychoticus is nog zo zot niet
Over de psychoticus, in de populaire taal beter gekend als ‘de gek’, doen vele verhalen de ronde. Een voorbeeld hiervan zijn o.a. de talloze moppen die over hem verteld worden waarbij de pointe vaak wordt gevormd door het vernoemen van diens absurde redeneringen.
Vanuit een meer filosofische hoek zullen sommigen opmerken dat deze zotten ook een kern van inhoudelijke waarheid bezitten in hun spreken. Deze opvatting heeft er echter niet zelden toe geleid dat de zot ineens werd verheven tot het voorbeeld van de innerlijke vrijheid.
Putin en Tsjetsjenië: een manipulatie van het westen?
De conflictueuze situatie tussen Tsjetsjenië en Rusland sleept al meer dan tien jaar aan. In die tijdspanne volgt de regering Putin de regering Jeltsin op. Boris Jeltsin treed hard op tegen de Tsjetsjeense onafhankelijkheidsstrijders maar Vladimir Putin staat er ook voor bekend een hard beleid te voeren tegenover de Tsjetsjenen. Reactie op Putins beslissing een nieuwe militaire campagne te starten kan aan westerse zijde niet uitblijven.
BRAINDRAIN LANGS DE ZIJDEROUTE.
Via de legendarische route in Centraal-Azië komen niet alleen exotische producten of drugs naar ons land. Er is ook hersenemigratie.
Centraal-Azië is lang een exotische onbekende gebleven. Het was de Oriënt, het waren de ‘Stans’, het was de zijderoute van Marco Polo. De stad Boechara lag zowat halfweg. Schitterend gerestaureerd heeft de stad weer zijn pracht van weleer. Bij zonsondergang is de schoonheid van het Registanplein adembenemend.
Nieuw Roemeens pensioenstelsel minder solidair dan
Belgische tegenpool.
Nu de betaalbaarheid van de pensioenstelsels overal in Europa ter discussie staat,
stijgt de druk op regeringen om belangrijke hervormingen door te voeren. In
Roemenië heeft dit ertoe geleid dat er veel minder solidariteitsmechanismen zijn
ingebouwd in het nieuwe pensioenstelsel dat in april 2001 van kracht werd.
Reeds meer dan 35 jaar leeft de Palestijnse bevolking onder militaire bezetting. De Zesdaagse Oorlog bracht in 1967 de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en de Golanhoogte onder Israëlische controle. In 1987 kwamen de Palestijnen een eerste keer massaal in opstand. Deze Intifada, wat letterlijk “van zich afschudden” betekent, werd in 1993 door de Oslo-Akkoorden beëindigd. Dit leidde echter niet tot een definitieve vrede.
De jihadistische rekrutering in Europa – De Reu Rutger
Uiteengereten treinen in Madrid, een neergestoken cineast in Amsterdam en tot schroot herleide metrostellen in Londen… naast een grote resem vermoedelijke en verijdelde aanslagen zijn dit de meest gruwelijke gevolgen van het radicaal islamistische gedachtegoed dat, blijkens de feiten, bijzonder actief is in Europa.
De galerie voor de hedendaagse kunst. Brussel als case study.
Lotte De Voeght
De galerie voor hedendaagse kunst
Over de hedendaagse kunstwereld doen wilde verhalen de ronde over blinde speculaties, machtsvertoon en prestige, het lanceren van artiesten, het managen van de kunst en groot geldgewin. De kunstmarkt, en daarmee ook de kunst zelf, lijken manipuleerbaar door de invloed van toonaangevende verzamelaars en galeriehouders zoals een Charles Saatchi.
De betekenis van NGO’s op vlak van kinderrechten en onderwijs. Een case study van een lokale NGO in India.
Fien De Coene
- stem van een kind -
Niemand wou
me aanraken… alleen later bij de lijkschouwing
toen ze wisten dat mijn mond naar niets zou zoeken…
en mijn hoofd gemeten kon worden
en gebogen en in repen geknipt
en ik leek op een stukgesneden granaatappel.
Trends in de ontwikkelingssamenwerking. Partnerschap: een lege huls?
Witte olifanten. Net geen tien jaar geleden dook deze term op in de Vlaamse pers. Hiermee werd het falen van de Belgische ontwikkelingssamenwerking in een sprekend beeld gevat. Ook op mondiaal vlak werd in die periode met dwarse blik gekeken naar het bedrijf van de ontwikkelingssamenwerking. Veertig jaren van grote verwachtingen omtrent een betere en maakbare wereld bleken maar bitter weinig mooie vruchten te hebben afgeworpen. Zoals zo vaak in dergelijke gevallen lag de oplossing in herbronning en vernieuwing.
VERSTRAETE (P.), “Wat doen de Amerikanen eigenlijk in Vietnam?” Discoursanalytische benadering van de Actueel-berichtgeving over het Vietnamconflict 1966 – 1975, Onuitgegeven licentiaatsverhandeling UGent, 2004, 269 p.
De aanslepende vijandelijkheden in Irak tonen aan dat de Verenigde Staten de situatie niet onder controle krijgen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de analogie met het Vietnamconflict steeds hardnekkiger de kop opsteekt.
In september was het exact 60 jaar geleden dat de bevrijders – Britten, Amerikanen, Canadezen of Polen – door de Belgen op bloemen en kussen werden onthaald. De bevolking herademde na vier jaar onder de knoet van de Duitsers en hun medewerkers te hebben geleefd. Maar zoals bij elke oorlog kwam er een nasleep. De bestraffing van de collaboratie met de vijand was tijdens de oorlog voorbereid door de hoge piefen in Londen en menig Belg keek er tijdens de bezetting handenwrijvend naar uit. “Toch krijgen we ze, de moffen!”, knarste Radio België.
Alhoewel het verschijnsel politiek wantrouwen in het brandpunt van de belangstelling staat, wordt erg weinig de stap gemaakt dit fenomeen, haar vermeende oorzaken en haar impact uit de lokale context te lichten. Deze studie geeft hiertoe een aanzet door met de data van de in 2002 en 2003 afgenomen European Social Survey te onderzoeken welke houdingen typerend zijn voor de wantrouwige burger in Vlaanderen, Wallonië en Nederland, zonder daarbij te vergeten dat wantrouwen in elke samenleving een andere betekenis kan hebben.
Stemmen horen die anderen niet horen, wartaal uitkramen, het einde van de wereld verkondigen... Een psychose wordt dit genoemd in psychiatrische kringen. Iemand die gedurende een langere periode hallucinaties, wanen en verwardheid vertoont, wordt al gauw gediagnosticeerd als iemand die lijdt aan schizofrenie.
‘Wie ben ik?’ is de centrale vraag in de schizofrene psychose. Deze vraag is niet te vergelijken met de zoektocht van een puber naar zijn plaats in de maatschappij. Een schizofreen verkeert in existentiële angst rond zijn identiteit.
We leven in slechte tijden: de mensen zijn verdorven en de leiders corrupt. Maar niet getreurd: weldra zal de Albedwinger aan al deze praktijken een einde stellen. Talrijke tekenen zullen het Oordeel voorafgaan, de gelovigen zullen door vele beproevingen uitgezuiverd worden, en slechts een select groepje van echte gelovigen zal deel kunnen uitmaken van de door God ingestelde maatschappij.
Apocalyptiek noemen we dit. Iedere godsdienst kent het wel onder de ene of andere vorm, en geen enkele apocalyptische dreiging is compleet zonder de verschijning van een antichrist.
“Een psychoanalytisch literatuuronderzoek naar de psychische structuur
van Ludwig Wittgenstein” – Bram Lagrou
Ludwig Wittgenstein scheert hoge toppen binnen de filosofie. Hij is één van de meest besproken wijsgeren, wordt afgeschilderd als coryfee en zijn inzichten kunnen op veel bijval rekenen. Opmerkelijk is de weinige kritiek aan zijn adres. Alsof hij hoog boven het menselijke uittorent, vanuit een ivoren toren die geen gelijke kent.
Nu kunnen wij ons afvragen of het met de inhoud van zijn vertoog verband houdt.
De bijdrage van de Vlaamse dagbladpers aan een Europees burgerschap:
editoriale snelrechters of Europese bruggenbouwers?
Complex, stoffig, technocratisch, traag en ondemocratisch zijn slechts enkele van de adjectieven quasi vergroeid met de Europese constructie. Zelfs in het traditioneel vrij pro-Europese België, hebben mensen amper weet van waar het Europees Parlement, de Europese Commissie en andere machtsorganen hun tijd mee verdrijven.
Noodzakelijke Redundantie
een zoektocht naar nergens niets
In 1965 schilderde Roman Opalka op een zwart doek met witte verf het getal 1. Van 1 ging hij naar 2, vandaar naar drie en zo was hij begonnen aan een oneindig werk. Toen het eerste doek van boven tot beneden vol stond met opeenvolgende getallen ging hij op een tweede doek van identieke afmetingen verder. De jaren gingen voorbij en Opalka bleef verder tellen en verder getallen schilderen. Vanaf 1972 voegde hij voor elk nieuw doek één procent witte verf toe aan de aanvankelijk zwarte achtergrondkleur van het vorige doek.
De mediatisering van de politiek: de rol van infotainment
Sinds de eerste reeks van het verkiezingsprogramma Bracke & Crabbé, en de talkshow De Laatste Show leeft het debat over de mediatisering van de politiek ook in Vlaanderen. Politici zijn niet weg te slaan uit de televisiestudio's. Infotainmentprogramma's worden hierbij niet geschuwd. Academici en politici spreken over het verval van de democratie. Maar is dit niet overdreven?
De laatste jaren zijn media in oorlogstijd aan een grote evolutie onderhevig. De probleempunten en beperkingen waar journalisten in oorlogsgebieden mee te maken hebben, zijn meer en meer doordacht en worden met de dag professioneler. Naast de ‘echte’ oorlog woedt ook de ‘media’ oorlog. Wapens communiceren en communicatie is een wapen.
Als de gebouwde belichaming van de Belgische vakantie en masse, is onze kust altijd een toevallige rebel geweest in de nationale dictatuur van de ruimteverkwisting. Decennialang spoelden toeristen en dagjesmensen er jaarlijks ritmisch aan en af. Ze gaven vorm aan een bandstad met een steeds grotere recreatieve capaciteit. Vandaag echter kan een toekomstbeeld voor de Belgische Kust voor het eerst niet meer rechtlijnig vanuit haar realiteit geëxtrapoleerd worden.
Piraterij, diefstal en het onfortuinlijke lot van de artiest. Het discours van IFPI over downloaden.
De hype rond Napster maakte het downloaden van muziek gemeengoed. Er verschenen duizenden artikels over het onderwerp, de opiniepagina’s waren het toneel van pittige discussies over de pro’s en contra’s en wetenschappers bogen zich over de oorzaken voor het succes en de gevolgen van het fenomeen. In de media kwam vooral de visie van de platenmaatschappijen aan bod. Zij beweren dat het internet een nooit geziene bedreiging is voor de muziekindustrie.
‘War’ against ‘Terror’: een discourstheoretische politieke analyse naar het Amerikaanse neoconservatieve defensiediscours omtrent 11 september geïnspireerd op het conceptuele kader van Laclau en Mouffe
In de nasleep van 11 september en de daarop volgende gebeurtenissen kwamen er hevige discussies op gang omtrent de ware motivaties achter het gevoerde Amerikaanse beleid. Olie, kapitaal, de Noord-Zuid verhoudingen, anti-Islamitisme, al deze factoren werden vroeg of laat wel aangehaald om het Amerikaanse unilaterale beleid te verklaren.
In zijn laatste roman Siegfried schrijft Harry Mulisch niemand minder dan Adolf Hitler een zoon toe, maar toch gaat het in deze roman evengoed over Mulisch zelf. Het verhaal is opgezet als een proefopstelling; het is de bedoeling om Hitler beter – of eigenlijk nog ambitieuzer: definitief – te begrijpen via het hoofdpersonage, de schrijver Rudolf Herter, door hem “in een totaal gefingeerde, extreme situatie te plaatsen” en dan te kijken “hoe hij zich vervolgens gedraagt”.
