Scriptiebank overzicht

Deze thesis onderzoekt de Nederlandse en Vlaamse versies van de realityshow Married at First Sight en analyseert de effecten van hetero- en homonormatieve markers op de representatie van queer koppels in de show. Uit een literatuurstudie en tekstuele analyse van een Vlaams seizoen en een Nederlands seizoen, blijkt dat beide versies de neiging hebben om homoseksuele deelnemers in een hetero- en homonormatief licht te stellen. Dit wordt versterkt door cinematografische, narratieve en muzikale effecten, evenals de kledingkeuzes van de deelnemers. Deze bevindingen zijn in lijn met eerdere onderzoeken naar heteronormatieve verwachtingen in realityshows. Er zijn echter opvallende verschillen tussen de Vlaamse en Nederlandse versies. Over het algemeen focust de Vlaamse versie minder op de seksuele geaardheid van queer koppels, terwijl dit in de Nederlandse versie meer prominent aanwezig is. Dit onderzoek draagt bij aan het begrip van hetero- en homonormativiteit in televisieprogramma's en toont aan dat er ruimte is voor verbetering in de representatie van queer koppels in Married at First Sight.

De meeste volwassen nieuwkomers in Vlaanderen moeten verplicht een cursus Maatschappelijke Oriëntatie volgen in het kader van hun inburgeringstraject. Deze scriptie onderzoekt wat de rol is van geschiedenis, erfgoed en herinneringseducatie in deze lessenreeks en in welke mate dit mee vormgeeft aan een burgerschap.

In dit beleidsrapport wordt genderongelijkheid achter de schermen van de Vlaamse filmwereld in beeld gebracht aan de hand van vier overkoepelende barrières. Deze barrières zijn de opleiding regie, de financiële middelen, de mannelijke/informele netwerken en de aard van het beroep. Daarnaast worden ook enkele opportuniteiten aangehaald om gendergelijkheid in de Vlaamse filmsector te bereiken zoals bewustwording, quota en mentorschap.

Deze thesis beoogt om op basis van voornamelijk akoestisch theoretische toetsing van bestaande cases en hun erfgoedwaarden enkele algemene aandachtspunten mee te geven die een tool kunnen zijn bij het herbestemmen van monumenten tot concertzalen.

Deze kwalitatieve studie aan de hand van semigestructureerde interviews beoogt een
antwoord te geven op drie onderzoeksvragen, namelijk de kenmerken van taaluitwisselingen (OV1),
de voordelen van taaluitwisselingen tegenover een ander type taalreis (OV2) en de voorwaarden
voor succes van taaluitwisselingen in gezinsverband tegenover taaluitwisselingen in schoolverband
(OV3). Concrete tips voor deelnemers aan Swap-Swap uitwisselingen en voor de organisatie zelf worden meegedeeld.

Deze masterproef onderzocht hoe journalistiek wordt voorgesteld in fictie en hoe zowel Vlaamse journalisten als een breder publiek daar betekenis aan geeft. Via een vragenlijst werd een database opgesteld met fictie over journalistiek die Vlamingen belangrijk vinden. Daarop werd een descriptieve analyse uitgevoerd met tot doel verdere analyses te faciliteren.

Deze scriptie bestudeert de mens-smartphone assemblage vanuit het posthumanistische en feministisch nieuw-materialistische kader van Donna Haraway. Zij maakt komaf met binaire opposities en legt de nadruk op verweving en de co-constitutie van verschillende elementen. Deze scriptie neemt drie concepten van Haraway onder de loep - de cyborg, companion species en kin - en past die toe op de verweving tussen mens en smartphone.

Een kwalitatief tekstueel vergelijkend onderzoek naar de representatie van vrouwen in Charlie's Angels uit 2000 en 2019. Een studie op productioneel, narratief-ideologisch en cinematografisch niveau.

De cinema als exclusief filmplatform is verleden tijd. Wie vandaag een film wil zien, heeft 1001 online opties om uit te kiezen. Deze masterproef wil nagaan in hoeverre de arthouse cinema in deze context nog een rol speelt in de filmbeleving en sociaal leven van jonge stadscinefielen.

Collectiviteit in modernistische sociale hoogbouw projecten. Het ontwerp van de collectieve voorzieningen, de implementatie en de realiteit vandaag. Nieuwe ontwerpstrategieën toegepast op twee case studies: Gratosoglio in Milaan en de Watersportbaan in Gent.

In deze bachelorproef kijkt men kritisch en op lange termijn naar de evolutie van VOD (Video On Demand) diensten en de wisselwerking tussen deze diensten en de verspreiding van auteursrechtelijk beschermd werk via het internet.

Onderzoek over de mogelijkheden wanneer je gaming engines en architectuur combineert

Met onze website 'Boekoscoop' willen we de leesmotivatie van leerlingen uit de eerste graad a-stroom secundair onderwijs versterken via verfilmde jeugdliteratuur.

Master thesis aangeboden binnen opleiding Master in de westerse literatuur. Thesis analyseert twee Zuid-Amerikaanse cinematografische werken op antropologisch en taalkundig vlak.

In de periode tussen de uitvinding van het bewegende beeld en de uitvinding van de televisie consumeerden mensen hun nieuws via de krant, de radio of het minder gekende filmjournaal. Deze laatste was een soort actualiteitsoverzicht dat in de bioscoop te bezichtigen viel. Soms als voorprogramma van een langspeelfilm, soms als main act. Maar met de komst van de televisie (jaren ’60-’70) werd de neergang van deze filmjournaals ingezet.
Toch duurde het tot 1994, nu exact 25 jaar geleden, vooraleer het doek viel over ons ‘nationale’ filmjournaal, genaamd Belgavox.
In deze scriptie zocht ik uit hoe het komt dat dit Belgische filmjournaal nog zo lang bestaan heeft. Of beter, waarom men het zo lang heeft laten bestaan.

In deze masterproef wordt het bestaan van het personage Clare Quilty in Lolita ter discussie gesteld. Is Quilty het geweten van pedofiel Humbert? Is hij de veruiterlijkte perversiteit? Hoe geven Nabokov, Kubrick en Lyne vorm aan de antagonist? Deze studie onderzoekt hoe drie auteurs literaire en filmische technieken gebruiken om Quilty op te roepen en teniet te doen.

We worden overspoeld met sequels uit Hollywood. Sequels van Vlaamse bodem lijken echter doorgaans achterwege te blijven. Daarom werden sequels als vorm van film maken, de trend die zich binnen Vlaanderen afspeelt en daar de mogelijke oorzaken van nagegaan en onderzocht. Dit aan de hand van (academische) literatuur en diepte-interviews met twaalf experten binnen de (Vlaamse) filmindustrie, waaronder Jan Verheyen, Bilall Fallah, Erwin Provoost, Peter Bouckaert, Hilde Van Mieghem, Luk Wyns en Ward Verrijcken.

Studie van het concept Cinematic Universe aan de hand van drie kernthema's: intertekstualiteit, transmedia storytelling en brand-building.

Een diepgaande analyse van het gebruik van spiegels in film, met voorbeelden uit het oeuvre van Martin Scorsese, Darren Aronofsky en Nicolas Winding Refn.

Deze scriptie onderzoekt de censuur in pornografische filmposters in de periode 1970-1980. Op die manier wordt het effect van de tweede seksuele revolutie op de omgang met seksueel expliciet materiaal in de publieke ruimte onderzocht.

Deze scriptie is een onderzoek naar zelfreflexiviteit in film, met name naar de ontwikkeling van de antropologische cinema. Dit wordt geplaatst in een visueel-antropologisch kader. Hieruit is een etnografische filmtheorie gedistilleerd, die wordt toegepast op vijf Belgische films over de Democratische Republiek Congo.

De invloed van het modernisme in de antropologische cinema op de ontwikkeling van de vroege Afrikaanse auteurscinema en het linken van de tempo-spatiale patronen eigen aan deze filmtaal aan de nieuwe bevindingen van de neurokunstwetenschappen.

Een kritische analyse van Matsumoto Toshio's theorie over 'neo documentarism' aan de hand van zijn film 'A Funeral Parade of Roses' (1969) om een beter inzicht te krijgen over de problematiek van objectiviteit in het medium film.

Een publieksonderzoek naar de perceptie van kijkers op de representaties van diversiteit in de superheldenfilms van 'Marvel'.

Deze thesis introduceert een vernieuwende kijk op de benadering van architecturaal erfgoed vanuit een toeristisch standpunt. Daarnaast werpt een kritische evaluatie nieuw licht op het benut toeristisch potentieel van de Brusselse Art Nouveau.

Het medium van film en het medium ‘architectuur’ zijn nauwer verwant dan aanvankelijk wordt gedacht. In dit werk beschrijf ik de spanningsopbouw in het werk van David Lynch in verband met de architectuur die eraan gelinkt is. Aan de hand van een terminologie die ik opbouw in het witte, theoretische boek, pas ik die toe in het zwarte, beeldende boek. Ik beschrijf het Huiselijk Theater voor het Huiselijk Drama aan de hand van het Déjà-vu, het Melodramatisch Object en het Portaal. De spanningsopbouw van een verhaal wordt mijn inspiratie voor de spanningsopbouw in mijn eigen architecturaal ontwerp. De aanzet van dat architecturaal ontwerp is te zien in het zwarte boek.

Deze masterproef poogt te onderzoeken op welke manier beelden in staat blijken om
de toeschouwer een zekere vorm van intrusie op te leggen. Hierbij zal er worden
ingezoomd op de rol van de close-up en het psychologische effect dat deze kan
hebben op het publiek. De techniek zal allereerst nauwkeurig beschreven worden op
basis van de definitie van Barry Salt (1992). De studie zal daarnaast onder andere
voortbouwen op de uitgangspunten van Münsterberg en Benjamin.
Perceptiepsycholoog Munsterberg zag namelijk al vroeg in over welke potentie de
close-up beschikte en welk psychologisch effect het had op de toeschouwer. Hij was
een van de eerste die zich verdiepte in de psychologische structuren die ten
grondslag liggen aan een methode als de close-up

Het geheel van dit artikel dient als antwoord op de vraag hoe Hermione Granger functioneert als cinematografisch personage, in welke opzichten ze verschilt met Hermione uit het boek, hoe ze functioneert als heldin en hoe ze uiteindelijk (niet meer) functioneert als feministe.

Deze masterproef gaat na welke beoordelingscriteria gebruikt werden in de filmkritieken van het katholieke filmtijdschrift "Film & Televisie" tussen 1956 en 1971.

Verwikkelde vrouwen.
Het tragische vrouwbeeld in het oeuvre van Lars von TrierLisa Deckers In deze masterproef wil Lisa Deckers een nieuw perspectief bieden op het vrouwbeeld in het oeuvre van Lars von Trier. Vanuit de observatie dat er in verscheidene films van von Trier Medea-figuren te zien zijn, kiest de auteur voor de Griekse tragedie als invalshoek, waarbij ze er eveneens terecht op wijst dat dit aspect in het nochtans uitgebreide discours over het werk van deze filmmaker nauwelijks aan bod komt.