Scriptiebank overzicht

 Zwangere vrouwen met een eetstoornis: de vergeten patiëntengroep? ‘Zwangere vrouwen met een eetstoornis? Die zien wij niet, juffrouw. U weet toch dat een eetstoornis een erg goed anti-contraceptivum is?’. Dit is het antwoord dat de auteur van dit onderzoek meer dan eens te horen kreeg na het contacteren van een aantal gynaecologen. Anno 2012 evolueert de medische wereld als geen ander, maar blijkbaar is men hier toch ergens de mist ingegaan.Het laatste decennium is een periode geweest van graatmagere modellen op de catwalk en pro-ana sites die als paddenstoelen uit de grond schieten.

Natuurlijk bevallen lijkt vandaag de dag een hot item te zijn door de steeds stijgende medicalisering van het geboorteproces. De cijfers van het SPE liegen er dan ook niet om want in 2008 beviel slechts 6% van de eerstbarenden zonder inleiding, epidurale verdoving, knip, kunstverlossing of keizersnede (SPE, 2009). Het beroepsprofiel van de vroedvrouw benadrukt echter op verschillende manieren één van haar belangrijkste taken: ‘de vroedvrouw als bewaker van de fysiologie’ (NRVR, 2006).

 De vroedvrouw in België en Zweden: gelijkspel?Een vergelijkende studie van het opleidings- en beroepsprofiel van de vroedvrouw in België en Zweden“De patiënte moet bevallen. We bellen alvast de dokter zodat hij tijdig aanwezig is om de bevalling uit te voeren.”, zegt de vroedvrouw in een Belgisch ziekenhuis.“De patiënte moet bevallen. Kan een zorgkundige me komen bijstaan wanneer ik de bevalling uitvoer?”, zegt de vroedvrouw in een Zweeds ziekenhuis.De vroedvrouw in en België en Zweden: gelijkspel? Niet echt.

 Niet zwanger zijn en toch bevallen?Hoe kan een vrouw nu zwanger zijn en dit niet weten? Soms zelfs tot de bevalling?Zwangerschapsontkenning is een fenomeen dat wel degelijk bestaat, maar waar weinig over wordt gezegd. Als we ervan horen is het meestal via, op sensatie gerichte, mediaverhalen. Vaak gaat het dan om vrouwen die hun pasgeboren baby om het leven brachten nadat ze hun zwangerschap ontkend hadden.


Op weg naar een betere toekomst.An wout pou yon lavni miyò.Het belang van gezinshulp in een minder ontwikkeld land: HaïtiIn een groot deel van de wereld wordt het gezinsleven vooral bedreigd door ongelijkheden in de economische wereldorde. Die ongelijkheden vormen een oorzaak van milieuvervuiling, politieke instabiliteit, oorlog, armoede, allemaal ongunstige omstandigheden waaronder veel gezinnen in ontwikkelingslanden vandaag de dag te lijden hebben. Sinds 1996 ben ik voorzitter van de vzw FINADO.

Preconceptiezorg: een goede voorbereiding op een veilige en gezonde zwangerschapBent u zwanger of wil u binnenkort uw kinderwens waarmaken? Dan hebt u vast al gehoord van preconceptiezorg…of toch niet? Preconceptiezorg is immers een zorgconcept dat pas recent meer aandacht krijgt. Het is een aanvulling op het huidige verloskundig zorgaanbod waarbij het zich specifiek richt op de periode vóór de zwangerschap. Het heeft tot doel de gezondheid en levensstijl van vrouwen te optimaliseren alvorens ze hun kinderwens vervullen.

 
En leid ons niet in bekoring… Het priestercelibaat in het aartsbisdom Mechelen in de Nieuwe Tijd
 
Toen onlangs enkele Oostenrijkse en Belgische bisschoppen het verplichte celibaat voor de clerus in vraag stelden, verslikten in Rome wellicht enkele conservatieve leden van de pauselijke curie zich in hun ochtendelijke cappuccino. Tot op heden immers houdt de Rooms-katholieke Kerk vast aan seksuele onthouding voor eenieder die toetreedt tot de geestelijkheid. Het is ooit anders geweest.

 
Sterfte van moeders tijdens zwangerschap, bevalling of 42 dagen na de bevalling blijft een groot probleem. Zo stierven er in 2005 wereldwijd 536.000 vrouwen. Dit komt overeen met een dagelijkse sterfte van 1500 vrouwen. De meeste van deze sterfgevallen vinden plaats in ontwikkelingslanden. Rwanda zit opgescheept met één van de hoogste sterftecijfers wereldwijd: In 2005 stierven er 1400 op 100.000 vrouwen. De meeste van deze sterftes zijn echter perfect te vermijden.
In september 2000 werd er een millenniumdeclaratie opgesteld.

 
Groep-B-streptokokken (GBS) is een belangrijke pathogeen geworden bij de mens. GBS veroorzaakt sepsis en meningitis bij pasgeborenen en bij volwassenen.

Bevallen of verlossen?
Nut en noodzaak van fundusdruk tijdens de bevalling.

Door: Margriet Pluymaekers

De vrouw puft en kreunt. Naast haar staat de partner en houdt een beetje bleekjes haar hand vast. De vroedvrouw moedigt de vrouw aan mee te persen als ze persdrang voelt. De muziek zwelt aan. De spanning stijgt. Plotseling, als een poppetje uit een doosje verschijnt er een groen persoon met masker. Het is de gynaecoloog. Nu kan het kind geboren worden; de muziek krijgt een gespannen klank.

Zwanger van de vijand                       

De verwoestende gevolgen van seksueel geweld in oorlog

“No matter where a women lives,
giving birth should be a time of joy,
not a sentence to death.”
(UNFPA EXECUTIVE DIRECTOR THORAYA A. OBAID, 2004)

Het aantal burgers dat wordt getroffen door de talrijke oorlogen loopt de laatste jaren steeds meer op.  Vrouwen in oorlogsgebieden zijn nergens meer veilig; ze worden mishandeld, verkracht, vaak meerdere malen, soms nachten achter elkaar, niet zelden erop toeziend hoe hun zus, dochter,…hetzelfde lot ondergaat.

Vesico-vaginale fistels in Afrika. De vroedvrouw in ontwikkelingswerk

op zoek naar een oplossing
 
De foto
Lydia is een Belgisch meisje van bijna 10. Vandaag bezoekt ze samen met haar ouders een dorpje in het zuiden van Burkina Faso. Daar loopt ze vrolijk met een baby op haar rug gebonden. Een Afrikaanse vrouw heeft haar geholpen om de doek vast te maken. Zo is ze net een Afrikaanse mama en ze geniet van haar “spel”.
Voor veel meisjes, niet veel ouder dan Lydia, is dit de realiteit van elke dag. Van jongs af aan werken zij in en om het huis.

Zwangerschap en seksualiteit: de invloed van communicatie!

Praktijkervaringen leren ons dat vrouwen en hun partners weinig weten over seksualiteit tijdens en na de zwangerschap. Dit voornamelijk omdat er een gebrekkige communicatie is over seksualiteit tijdens en na de zwangerschap tussen zowel het koppel en de gynaecoloog als het koppel en de vroedvrouw. Maar welke invloed heeft de zwangerschap, de bevalling en het kind op het koppel op het vlak van seksualiteit en hoe verloopt de communicatie? Is het nog steeds taboe?

‘Mijn water is gebroken’ … wat nu ???
 Inleiding
 
In deze scriptie verdiept Alinoë Van Looveren zich - op wetenschappelijk sterk gefundeerde wijze - in het gebeuren van PROM (Prelabour Rupture of Membranes) à terme. Het spontaan breken van de vliezen bij een voldragen zwangerschap (meer dan 37 zwangerschapsweken), is in de volksmond beter gekend als ‘Mijn water is gebroken!’ .

 
Hypospadias en cryptorchidie klinken u misschien erg vreemd in de oren. Toch komen deze twee afwijkingen van het mannelijk geslachtsorgaan bij pasgeborenen meer voor dan u denkt.
De gevolgen voor de patiënten op seksueel en psychologisch vlak zijn op volwassen leeftijd niet te onderschatten. Het is dus belangrijk dat de bevolking hierover geïnformeerd wordt.
In Vlaanderen heeft men nog geen precies idee over het exacte aantal gevallen, maar men schat dat er jaarlijks 1/300 jongetjes geboren worden met hypospadias en 1/100 met cryptorchidie.

Voyage au bout de la nuit
Toen Minister Anciaux zijn onhandige persbericht de wereld instuurde waarin hij
aankondigde orkest en koor van de Vlaamse Opera te willen opdoeken, werd er gepraat
over fuseren dat het een lieve lust was. Droge economen en ontroerende Zwitsers
kruisvaarders en graalridders, geheim overleg en zwijgplichten, we hebben het allemaal
gehoord...

“Geboren onder X”: het fenomeen van anonieme kinderafstand





Reeds van oudsher ontdoen vrouwen, uit alle sociale lagen van de bevolking, zich van hun (ongewenste) baby’s. Dit uitte zich tot op het einde van de Middeleeuwen voornamelijk in de vorm van het te vondeling leggen van pasgeborenen, kindermoord, of het wegschenken van baby’s aan kloosters. Het zal duren tot de Renaissanceperiode vooraleer men overgaat tot het uitbouwen van degelijke opvangmogelijkheden van vondelingen. Toch zal de overheid zich pas in de 18e eeuw daadwerkelijk ontfermen over deze verlaten kinderen.