Scriptiebank is een vrij toegankelijke online databank. Deze bevat alle artikels en full text scripties van deelnemende bachelors en masters aan de Vlaamse Scriptieprijs.
'Processie van Echternach' naar het 'voldongen feit': België en NAVO-Dubbelbesluit, 1977-1979
Deze scriptie onderzoekt het besluitvormingsproces van de Belgische regering ten aanzien van het NAVO-Dubbelbesluit van 12 december 1979. De centrale bevinding stelt dat België een sleutelrol opnam in het doordrukken van het Dubbelbesluit op het internationale terrein.
Eerste Minister machtiger bij gratie van partijvoorzittersEen kwarteeuw lang stond een Vlaamse christendemocratische premier aan het roer van ons land. Maar liefst dertien regeringen onder leiding van achtereenvolgens Leo Tindemans, Wilfried Martens en Jean-Luc Dehaene bestuurden België van 1974 tot 1999. Van twee namen we onlangs afscheid, één is hoogbejaard. Elk van hen liet zijn beschouwingen achter in memoires. Wat leren hun herinneringen ons over de macht van de Eerste Minister? Is de premier doorheen de jaren een machtiger figuur geworden?
Geld en statuten zijn bepalend voor relatie moederpartij-jongerenafdeling
Zondagavond 10 juni 2007, kwart voor tien. CD&V-N-VA blijkt de grote winnaar van de federale verkiezingen te zijn. De Vlaamse kiezers gunnen Guy Verhofstadt geen derde ambtstermijn als premier, en dus zet hij een stap opzij.
Dit jaar bestaat de NAVO precies 60 jaar. Sinds de oprichting in 1949 heeft het militair bondgenootschap een rol gespeeld in verschillende internationale conflicten. De belangrijkste pijler binnen de alliantie zijn altijd al de Verenigde Staten van Amerika geweest. De overige lidstaten hebben de Amerikaanse beslissingen echter zelden blindelings gevolgd. Dat was ook zo tijdens de rakettenkwestie van de jaren 1980.
Leo Tindemans (82), Minister van Staat, is altijd al een buitenbeentje geweest. Hij was een politicus die dicht bij het volk stond. Hij sprak de taal van gewone mensen, wat niet gebruikelijk was in de tijd van zijn politieke carrière (jaren ‘70, ‘80 en ‘90). In augustus 2002 deed hij weer iets opmerkelijks: hij zette een punt achter zijn politiek levensverhaal. Zijn memoires waren een feit. In de hoedanigheid van student, echtgenoot en politicus geeft hij daarin een beeld van zijn eigen leven, en dan vooral zijn politieke carrière.