Scriptiebank overzicht

Deze thesis onderzoekt via het veld van de Fat Studies hoe dikke personen worden gerepresenteerd in theater en hoe het begrip Fat Dramaturgy kan bijdragen tot een meer positieve perceptie van dikke mensen in theater. Via interviews met Andrew Van Ostade (muzikant, theatermaker en acteur) en Jelmer Verheij (student aan de Toneelacademie Maastricht) wordt nagegaan in hoeverre Fat Dramaturgy reeds wordt toegepast in het Vlaams en Nederlands theaterlandschap en op welke manier dit de representatie van dikke mensen in theater zou kunnen bevorderen.

Deze scriptie is het onderzoek naar de artistieke werking van spelerscollectief Camping Sunset. De focus is het begrip 'spelersdramaturgie' en de invloed die Jan Steen gehad heeft op de betekenis ervan.

Vergelijking tussen concepties van mannelijkheid op de hedendaagse Europese planken en in West-Afrikaanse ceremonies en feestelijkheden. Onderzoek naar alternatieven voor strikte genderscheiding en het vóórkomen van fluïde praktijken.

Hoe archiveer je een vluchtige, efemere kunstvorm zoals performance? Het is een vraag die de theaterwetenschap en performance studies al decennialang bezighoudt. De bijzondere kunstenaar Otobong Nkanga werpt nieuw licht op het vraagstuk. Het M HKA zal haar concept van ‘het ademend archief’ realiseren.

THEATER, LOUTER ONTSPANNING OF BROODNODIG?Als wij vandaag naar het theater gaan dan is dat omdat we fan zijn van een bepaald stuk of een bepaalde acteur. We gaan naar het theater ter ontspanning, als tijdverdrijf, om eens goed te lachen of om ons intens te doen raken.Maar wat als theater een kwestie wordt van leven en dood? Wat als theater naast ontspanning, ook een noodzaak wordt?Het gat in ons collectief geheugenDe meeste Belgen kennen de geschiedenis en weten hoe België via het Von Schlieffenplan in de oorlog meegesleurd werd.

Stevent de musical af op haar afgrond ?De scriptie Musical versus melodrama, vriend, vijand of verwanten ? : onderzoek naar het verwantschap tussen de musical en het melodrama legt een basis van waaruit meer onderzoek gedaan kan worden naar zowel de musical als het melodrama en de combinatie en onderlinge invloed van deze twee genres. Misschien dat er naar de geschiedenis gekeken en geleerd kan worden om op die manier deze interessante theatervormen in hun eigen kracht te kunnen laten staan. Het melodrama is als theatervorm al jaren niet meer nadrukkelijk aanwezig.

‘Inside The Wall’: Analyse van het conceptalbum als veelzijdig theatraal object.Deze masterthesis werd geschreven binnen het kader van de master Theaterwetenschappen aan de Universiteit Gent. Vanuit het aanvoelen van een zekere leemte binnen mijn eigen opleiding, is deze scriptie in essentie een pleidooi geworden voor een verhoogde mate van interesse voor de live performance van pop- en rockmuziek binnen het academische veld van studies betreffende theater en muziek.

Alors on danse – de vluchtigheid van dans Het muzieknummer “Alors on danse” van Stromae uit 2009 zal je nog erg bekend in de oren klinken en zal je waarschijnlijk nog kunnen meezingen. Maar kan je je de laatste danssolo uit het televisieprogramma So You Think You Can Dance 2011 nog voor de geest halen, laat staan mee- of nadoen? Dit is niet enkel voor jou maar ook voor professioneel geschoolde dansers allesbehalve vanzelfsprekend. Theaterwetenschapster Karen Schilders (Ugent) vroeg zich af wat dit betekent voor de toekomst van moderne dans.

  Het relaas van de collectieve(n) revolutie Wat krijg je als je een stel creatieve, autonome, zelfzekere kunstenaars naast elkaar op een podium plaatst? Chaos, onenigheid, een clash van stijlen? Tientallen succesvolle theatercollectieven bewijzen het tegendeel. De collectieve manier van werken ontstond eind jaren zestig in de uithoeken van het Vlaamse theaterlandschap. Veertig jaar en vele verwezenlijkingen later is deze werkvorm van de periferie naar hartje centrum verhuisd. Een tocht die niet zonder slag of stoot verliep...

De kunsten in de openbare ruimte komen de laatste jaren steeds vaker (opnieuw) onder de aandacht van het grote publiek, maar ook binnen de kunstwetenschappelijke wereld worden de evoluties nauwlettend in het oog gehouden. Zowel van overheidswege als binnen de sector zelf is er op korte tijd zeer veel veranderd en dit in een medium dat sowieso reeds gekenmerkt wordt door een enorme diversiteit en veelzijdigheid.

Lichaam en dans: mag er wat patina op het instrument?
 
Onze westerse cultuur wordt sinds Plato en Augustinus gekenmerkt door een tweespalt tussen lichaam en geest waarin het lichamelijke steevast het onderspit moest delven. Interessant voer voor onderzoekers is hoe de aandacht voor het lichaam in de laatste decennia overhelde naar een lichaamsfascisme opgelegd door reclame en commercie. Pogingen om modellen met een te lage BMI van de catwalk te weren worden steevast onderuit gehaald. Anderzijds bezwijkt een deel van de bevolking onder overgewicht.

 
Het kijkende lichaam
 
De rol van narratieve elementen in de interpretatie van het hedendaagse danstheater in Vlaanderen
 
Sinds de pijlsnelle en internationale doorbraak van Vlaamse choreografen zoals Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre en Wim Vandekeybus tijdens de jaren ’80, is de ‘hedendaagse Vlaamse dansgolf’ nooit echt tot stilstand gekomen. De oprichting van de dansschool P.A.R.T.S., sterk georganiseerde festivals en actieve nieuwkomers zorgen al bijna vijfentwintig jaar voor grensverleggend en gedurfd danstheater dat bij een relatief groot publiek in de smaak valt.