Scriptiebank overzicht

Het onderwijs komt steeds meer in contact met onderwijsvernieuwing. Co-teaching kent op dit moment een opmars maar wat is co-teaching? Hoe ga je hier als school/directie en leerkracht mee aan de slag?

Dit onderzoek gaat over de werkdruk bij animatoren op Vlaamse Gemeentelijke speelpleinen. Vanwaar komt de werkdruk en hoe kunnen we hier als organisatie of als gemeenten mee omgaan?

Het migratiedebat verhit in West-Europa sinds de laatste decennia van de twintigste eeuw de gemoederen. Het debat is vooral gericht op instroom en integratie. Daarbij is emigratie een onderbelicht aspect. Zo is er weinig onderzoek gedaan naar de remigratie van migranten naar het land van herkomst.

Bij remigratie is het opleidingsniveau een relevante factor. Anders dan soms vermoed wordt, zijn het niet kansarme, laaggeschoolde jongeren die remigreren, maar eerder hoogopgeleide jonge migranten. Omdat net zij in Turkije een gedegen opleiding, meertaligheid en nuttige beroepservaring kunnen inbrengen als troef op de arbeidsmarkt.

Deze hoogopgeleiden ervaren in West-Europa beperkte vooruitzichten op zowel sociaal, persoonlijk als professioneel gebied. Hoogopgeleiden met Turkse roots hebben het gevoel dat zij in Turkije hun kansen beter kunnen benutten en zijn daardoor eerder geneigd te vertrekken.

Daarnaast wijzen onderzoekers erop dat de uitstroom van jonge hoogopgeleiden in tijden van vergrijzing en de daarmee samenhangende schaarstes op de arbeidsmarkt, nadelig kan zijn voor West-Europese economieën. Het vertrek van hoogopgeleide Turken is een ‘braindrain’ en een ‘verlies van menselijk kapitaal’. Dit veroorzaakt een onevenwicht tussen hoog- en laagopgeleiden migranten in Europa.

Wat opvalt is dat ondanks hun studies en diploma, deze hoogopgeleiden geconfronteerd worden met discriminatie op de arbeidsmarkt. Deze pessimistische toekomstperspectieven in Belgie voeden de drang tot remigratie. Etnische minderheden scoren beduident lager op vlak van jobtevredenheid. Volgens Vandevenne & Lenaers (2007) geeft ongeveer 64% van de hoogopgeleide etnische minderheden in Vlaanderen aan minder kans te hebben om door te stromen naar hogere functies en 61% meent zich door zijn afkomst extra te moeten bewijzen.

Hierbij komen we tot de integratieparadox die als een pushfactor meespeelt voor remigratie: hoogopgeleide Belgische Turken komen meer in aanraking met autochtonen, waardoor ze hun eigen posities op de arbeidsmarkt vergelijken en bijgevolg een ‘relatieve deprivatie’ ervaren waardoor hun eigen jobtevredenheid afneemt. Deze hooggeschoolden met een migratieachtergrond hebben immers vaak een baan onder hun opleidingsniveau, ervaren meer moeite om werk te vinden en krijgen minder promotiekansen. Hoogopgeleide en ondernemende migranten ervaren deze discriminatie intenser en zijn daarom sterker geneigd om elders het geluk te zoeken.

Bovendien hebben deze hoogopgeleiden de perceptie, met hun verworven competenties, betere jobkansen en doorgroeimogelijkheden te kunnen krijgen in Turkije. Vrouwen bevinden zich in een extra benadeelde positie doordat ze dubbel gediscrimineerd worden: naast het behoren tot een etnische minderheid, behoren ze ook tot de symbolische minderheid op vlak van gender. Hierdoor zou de wil om te migreren bij vrouwen eveneens hoger liggen, in de hoop op een gunstiger positie in het land van herkomst.

Uit resultaten van het onderzoek dat uitgevoerd werd bij kandidaat remigranten in België en effectieve remigranten in Turkije is er een duidelijke discrepantie te vinden in hun motivaties. Uit het onderzoek blijkt dat de economische factoren minder belangrijk geacht worden als drijfveer bij de hoogopgeleide aspirant-remigranten dan bij de effectieve remigranten, omdat ze min of meer tevreden zijn met hun huidige arbeidsmarktpositie in België. Bij aspirant-remigranten draait het vooral rond maatschappelijke beweegredenen. Ten eerste zijn er gevoelens van frustratie doordat de participanten zich aanvankelijk als deel van de Belgische samenleving beschouwen, maar anderzijds continu geconfronteerd worden met hun ‘anders’ zijn en steeds het gevoel kregen niet volledig aanvaard te worden als deel van de Belgische samenleving. De negatieve beeldvorming over etnische minderheden en moslims in de media lijkt hierin een katalysator te zijn.

Een tweede, opvallend resultaat, is dat de angst voor assimilatiedruk en het risico op verlies van de Turkse cultuur bij hun kinderen een veel gebruikt argument vormt om te overwegen om naar Turkije te verhuizen.

Het ervaren van een identiteitsconflict maakt de aantrekkingskracht van Turkije als toevluchtsoord bovendien groter. Remigratie biedt de mogelijkheid om voortaan tot de meerderheid te behoren. Door remigratie heft de remigrant zijn minderheidsstatus op.

Asprianten blijven in België tot zich een krachtige combinatie van negatieve en positieve acute gebeurtenissen voordoet die een kentering in hun leven te weeg brengt. Acute pushfactoren zoals ontslag, gemiste promotiekansen of een relatiebreuk stimuleren de aspirant-remigrant om de remigratiewens om te zetten in concrete plannen. Van zodra acute pullfactoren zich aandienen, zoals een aantrekkelijke werkaanbieding of een huwelijk, wordt het voornemen waargemaakt.

Bij de effectieve regimgranten zien we wel jobgerelateerde motieven zoals de ongunstige posities op de Belgische arbeidsmarkt en de ruimere carrièremogelijkheden in het land van origine. Het was voor hen niet evident om een job te vinden op het niveau van hun behaalde diploma, en ze maakten zich zorgen over hun loopbaanperspectieven. Daarenboven uiten deze hoogopgeleide participanten die op de sociale ladder willen opklimmen een gevoel van onbehagen. Vandaar dat deze groep zich niet langer uitsluitend op de Belgische arbeidsmarkt focuste en na ontslag of gefnuikte carrièrekansen tot het besef kwam dat ze beschikt over een alternatief, namelijk de arbeidsmarkt in Turkije. Na het maken van een kostenbatenanalyse verkoos deze groep te verhuizen naar Turkije, omdat zij daar een beter perspectief op werk en carrière zage. Een aantrekkelijke jobaanbieding in Turkije zorgde er uiteindelijk voor dat men daadwerkelijk de stap onderneemt.

Welke ondersteuning kan men bieden aan kwetsbare jongeren in het secundair onderwijs?

In welke context wordt voor jonge Afro-Vlamingen een 'zwarte identiteit' geboren en hoe wordt deze door middel van sociaal geheugen in stand gehouden?

Een onderzoek over mentaal welzijn en hoe je mentale problemen herkent bij kinderen, waaraan een lessenreeks van tien lessen uit is gevloeid over een jongen met mentale problemen die hulp zoekt via een klas.

Onze bachelorproef staat stil bij de ondernemingszin van kinderen uit de tweede en derde graad. Specifiek gaan we in op de fundamenten 'zelfsturing' en 'creativiteit', gedurende het ontwerpen van eigen speelgoed voor kansarme kinderen. Een project die de kinderen zelf op poten hebben gezet!

Hoe kan Dienst Ondersteuningsplan (DOP) de levenskwaliteit verhogen voor personen met een beperking

Bij een begaafde steekproef (IQ > 120) uit het Vlaamse project TALENT, wordt er nagegaan in welke mate en waarom deze doelgroep onderpresteert. Specifiek wordt er een model getoetst, met behulp van model- en padanalyses, waarin psychologische controle van de ouders, faalangst en gecontroleerde motivatie gelinkt zijn met onderpresteren.

We maken kennis met de term 'deeleconomie' en ontdekken dat dit containerbegrip initiatieven dekt die vaak weinig met elkaar gemeen hebben. Vervolgens onderzoeken we wat senioren tegenhoudt om ijverig goederen, diensten of talenten te delen. En tenslotte formuleren we aandachtspunten voor nieuwe denkkaders over deeleconomie.

Voor het integreren van onderzoekend leren in de school werd een kijkwijzer ontwikkeld die leerkrachten kunnen gebruiken in het begeleiden van hun kleuters binnen hun eigen interesses.

Vanuit verschillende modellen binnen het interdisciplinaire onderzoeksveld Disability Studies, is er onderzocht hoe kinderen met autisme theaterlessen ervaren. Dit zorgt voor een complex en gelaagd beeld van de kinderen die het essentialistische en reductionistische karakteriseringsverhaal overstijgt. Beide deelnemers van dit onderzoek beleefden de theaterlessen op een andere manier. Ieder kind met autisme is dan ook uniek.

Via een studie van relevante literatuur en gesprekken met zes professionals probeert dit onderzoek een stap dichter te komen bij een genuanceerde benadering van een actuele maar tegelijk onbekende en gevoelige kwestie: de terugkeer en (re-)integratie van Belgische kinderen uit het gevallen kalifaat.

De CLIK-methode (Coöperatief Leren In Klas) is een eenduidig systeem om groepswerk te organiseren binnen de lagere school. Het werd specifiek ontwikkeld voor de ASS-klas, maar is ook binnen het reguliere onderwijs inzetbaar.

Voor onze bachelorproef stapten we af van de klassieke manier van individueel lesgeven. We wilden specifiek experimenteren met STEM en co-teaching door ze aan elkaar te koppelen en aldus in teamverband ons vakoverschrijdend ‘Vissen-STEM-project’ uit te voeren. Daarbij stelden we ons de vraag in hoeverre de combinatie van deze twee werkvormen het welbevinden van zowel leerlingen als leerkrachten zou verhogen. Om tot de beste studie te komen, hebben we dit project eerst alleen uitgevoerd en nadien in co-teaching met een grotere klas.

Een empirisch onderzoek naar hoe asielzoekers het intercultureel bewustzijn ervaren bij hun hulpverleners.

Dit kwalitatieve onderzoek gaat over de ervaringen van jongens van veertien tot eenentwintig jaar in Luchtbal, een buitenwijk van Antwerpen, en over hoe zij hun identiteit construeren binnen de context van hun gestigmatiseerde wijk. Er wordt gekeken welke strategieën zij hiervoor inzetten, door middel van participerende observaties en semigestructureerde interviews.

De context waarbinnen de initiatieven voor beschut wonen gedijen is sterk gewijzigd door evoluerende visies op zorg en wonen. De solide fundamenten van beschut wonen wens ik evenwel niet te ondermijnen maar ik ga na hoe je beschut wonen kan actualiseren inspelend op de huidige veranderingen. Dit eindwerk beoogt bouwstenen aan te reiken voor een beschut wonen 2.0.

Zowel de combinatie van onze eigen passie voor drama en expressie enerzijds, als de specifieke doelgroep van leerlingen die minder taalvaardig zijn anderzijds, maakt onze bachelorproef zo buitengewoon. De bedoeling van deze bachelorproef is dat we dramatische expressie introduceren in het buitengewoon secundair onderwijs, met het oog op taalstimulering.
Rita Watté, leerkracht in de buso-school Instituut Bert Carlier uit Gent, vroeg naar aangepast materiaal om met dramatische expressie aan de slag te kunnen gaan met haar leerlingen.

Deze masterproef gaat na of job crafting stimuleerbaar is via een micro-interventie. Daarnaast bekijken we het effect van job crafting op de werk-privé combinaties. Hiervoor maken we gebruik van een experimenteel design.

De leerlingen van de school botsen op een pest- en vervelingsprobleem tijdens speeltijdmomenten. Observaties uitgevoerd door leerkrachten tonen aan dat het pesten vooral een gevolg is van de verveling. Hierdoor wordt de inrichting/functie van de speelplaats in vraag gesteld: is deze wel uitdagend genoeg?
De literatuur sluit zich hierbij aan en toont aan dat beide elementen met elkaar in contact staan. Hieruit komt de vraag: ‘Hoe kunnen leerkrachten samen met lagereschoolkinderen een uitdagende speelplaats creëren met als doel om samenspel tussen kinderen te bevorderen?’.

In onze samenleving is het dragen van een hoofddoek op veel secundaire scholen niet toegestaan. Dit onderzoek geeft een beeld van de invloeden van dit hoofddoekenverbod op psychologische en professionele facetten in het leven van hoofddoek-dragende meisjes in het secundair onderwijs in Vlaanderen. Deze bachelorproef is een stem van de hoofddoekdragende scholieren en de psychologische analyse die erachter zit.

Dit onderzoek behandelt differentiatie tijdens de wiskundelessen in het vierde jaar ASO. Er wordt gezocht naar manieren waarop je kan differentiëren en er wordt gekeken naar hoe wiskundeleerkrachten in het vierde middelbaar dit vandaag de dag doen.

Motiveert autonomie onze leerlingen? Kan je leerlingen hierin ondersteunen met de tablet? Samen met een teacher design team ben ik op zoek gegaan naar een antwoord op deze vragen. Alle leerlingen bezitten talenten en kwaliteiten die wij als leerkracht kunnen stimuleren en ondersteunen. Helaas merken we dat sommige van hen hun motivatie verliezen. Via dit project stimuleren we leerlingen om het verhaal achter een zelfgekozen actueel beeld te reconstrueren en om hun eigen leerproces te sturen.

De eerste keuze in verband met wiskunde gebeurt bij de overgang van de eerste graad naar de tweede graad secundair onderwijs. Om de wiskundige competenties van de leerlingen zo adequaat mogelijk te evalueren, heb ik enkele oriënteringsproeven opgesteld van getallenleer en meetkunde. De manier van evalueren is minstens zo belangrijk. Differentiatie, samenwerken en zelfevaluatie zijn hierbij de belangrijkste pijlers.

In deze bachelorproef onderzoeken we wat STEM juist inhoudt binnen de eerste graad secundair onderwijs. Als toekomstige leerkrachten techniek willen we daarbij ook te weten komen wat de rol is van de leerkracht techniek binnen het STEM-onderwijs en of dit onderdeel effectief belangrijk is om STEM te vervolledigen. We onderzochten dit in het kader van onze opleiding Secundair Onderwijs aan de AP Hogeschool te Antwerpen in opdracht van onze eindproef.

De centrale onderzoeksvraag van deze studie richt zich op het verband tussen de binnenklasdifferentiatie door de leerkracht en het welbevinden van de leerlingen in het vierde leerjaar in sociaal-etnisch gesegregeerde basisscholen.

Scholen met een hoge proportie sociaal-etnische minderheden verdienen extra aandacht aangezien zij als risicoscholen worden beschouwd. Daar waar in het verleden de meerderheid van onderzoek binnen deze context zich op de cognitieve uitkomsten bij leerlingen richtte, richt dit onderzoek zich op een non-cognitieve uitkomst, namelijk het welbevinden van deze leerlingen. Aangezien weinig geweten is over hoe het welbevinden van de leerlingen ondersteund en bevorderd kan worden is het belangrijk om in kaart te brengen welke factoren kunnen bijdragen aan het vergroten van het welbevinden van de leerlingen en welke rol de leerkracht via binnenklasdifferentiatie kan innemen.

Om mijn driejarige opleiding, bachelor in de orthopedagogie, af te ronden schreef ik mijn bachelorproef over het toepassen van ‘The Circle Of Courage’ door opvoeders/begeleiders van jongeren, tussen 12 en 21 jaar met een lichte tot matige verstandelijke beperking en gedrags – en emotionele stoornissen, in de dagelijkse werking van een leefgroep en die zijn doelgroep.

Steeds meer scholen krijgen te maken met anderstalige nieuwkomers in de klassen. Hoe gaat u met deze leerlingen aan de slag als de school geen aanspraak maakt op aanvullende lestijden? De SPLONK-box ontstond, een uitdagende box vol spelletjes die de anderstalige leerlingen aanzetten om op een speelse manier de Nederlandse woordenschat in te oefenen.

Hoe kunnen startende leraren worden ondersteund in het integreren binnen het team van de school waarin ze terecht komen met het spel 'SPINit'?