Scriptiebank overzicht

Onderzoek naar de noden en draagkracht in de kleuterklas met een kleuter met al dan niet vastgestelde ASS.

Vanuit het perspectief van ondersteuners onderzoekt deze masterproef hoe een ondersteuner zich positioneert en welke positieve elementen en obstakels zij ervaren binnen een samenwerkingsverband met andere partners.

Het onderwijs komt steeds meer in contact met onderwijsvernieuwing. Co-teaching kent op dit moment een opmars maar wat is co-teaching? Hoe ga je hier als school/directie en leerkracht mee aan de slag?

Alle leerlingen zijn welkom in het gewoon onderwijs. Sinds september 2017 kreeg het Vlaams onderwijs een nieuw ondersteuningsmodel die middelen van het buitengewoon onderwijs flexibeler wil inzetten in het gewoon onderwijs door vooral leraren en lerarenteams te ondersteunen. Het vergt een nauwe samenwerking tussen de leraar en de ondersteuner. Lees in deze scriptie hoe de samenwerking verloopt in de praktijk.

Deze masterproef kwam tot stand na een vraag uit de praktijk van het Stedelijk Onderwijs Gent. Zij zijn twee jaar geleden gestart met afstemmingsgesprekken tussen het interstedelijk Centrum voor Leerlingenbegeleiding, de Pedagogische Begeleiding Stedelijk Onderwijs Gent en de basisscholen. Om deze afstemmingsgesprekken te optimaliseren vroegen zij ondersteuning van de Vakgroep Orthopedagogiek, Universiteit Gent. In deze masterproef wordt gefocust op drie onderzoeksvragen: (a) ‘Hoe is de kwaliteit van de afstemmingsgesprekken? Waardoor wordt deze beïnvloed?’ (b) ‘Hoe is de wisselwerking tussen de school, het iCLB en de PBSOG in het afstemmingsgesprek?’ (c) ‘Wat is nodig om de kwaliteit en de wisselwerking te verbeteren?’. De data werd verzameld aan de hand van observaties van afstemmingsgesprekken en focusgroepen met alle partners. De data werd geanalyseerd via thinking with theory (Jackson & Mazzei, 2012c), waarbij de concepten assemblage, leiderschap en eigen-leiderschap werden ingeplugd in de data. De analysemethode doet recht aan de complexiteit van de praktijk en biedt nieuwe denksporen voor reflective practitioners. Uit de analyse kwamen verschillende inzichten naar boven, o.a. dat elk afstemmingsgesprek een unieke assemblage is met unieke interacties, uitdrukkingen, e.d.. Het werd ook duidelijk dat de visie van de afstemmingsgesprekken vrij vaag is en weinig nadruk legt op gedeelde verantwoordelijkheid. Aan de hand van deze en vele andere inzichten uit de analyses worden in de conclusies handvatten aangereikt voor het versterken van het proces van de afstemmingsgesprekken.