Scriptiebank overzicht

Leren in hechtenis: waarom (ook) gedetineerden willen lerenHet credo levenslang- en breed leren luidt al een geruime tijd. De helft van de Vlaamse en Brusselse gedetineerden blijkt echter laaggeschoold en vormt daarom een belangrijke leerdoelgroep. Myriam Halimi, masterstudente Agogische Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel, ging na wat de motieven van gedetineerden zijn om te participeren aan formele educatie.

Een andere kijk op lichamelijke opvoedingEr lijkt binnen onze samenleving een grote consensus te bestaan over het belang van het schoolvak lichamelijke opvoeding. Aan de ene kant bestaat er een enorm enthousiasme over de mogelijkheden van sport, maar aan de andere kant lijkt het erop dat sport op school nog maar weinig te maken heeft met lichamelijkheid.

 Aandelen technisch bekekenDe start van een bachelorproef of het kiezen van een onderwerp verloopt bij velen moeizaam. Welk onderwerp is er nog niet gekozen? Welk thema is actueel? Over welk onderwerp is de meeste informatie te vinden? Het zijn allemaal vragen die de meeste studenten onder ons zich al eerder hebben afgevraagd.Mijn keuze was niet echt moeilijk daar waar ik ze eigenlijk al had gemaakt een hele tijd op voorhand.

 Patellapeestendinopathie of ‘jumpers knee’ is een chronische sportblessure die hoge prevalentiecijfers heeft bij sporters betrokken in loop- en springsporten (1,2). Voornamelijk volleybal- en basketbalspelers worden hier frequent door getroffen. Patellapeestendinopathie ontstaat hoofdzakelijk op basis van mechanische overbelasting en heeft een weefseldegeneratief karakter (3,7,11).

 Euthanasie bij minderjarigen: weldra mogelijk in België?  Euthanasie is dezer dagen een heus modewoord geworden. We willen onze dierbaren niet langer tot last zijn wanneer we ongeneselijk ziek zijn of een ernstige aandoening hebben. Bij het woord ‘euthanasie’ wordt quasi automatisch gedacht aan volwassen personen, en dan vooral ouderen. Maar ook kinderen kunnen ondragelijk lijden. Toch kunnen minderjarigen in België geen levensbeëindigende beslissing nemen. Terecht? Of moeten zij ook de mogelijkheid hebben om voor euthanasie te kiezen?

                                     Bruyninckx Daniëlle
Bepaalt wie je bent waarvoor je werkt?                              
Werk speelt een erg belangrijke rol in ons leven. Het is niet enkel een bron van inkomen, maar is van belang bij veel aspecten van het dagelijks leven, zoals sociale participatie, sociale status, consumptie, gezondheid, etc. (Roe en Ester, 1999). Toch maakt dit nog niet dat we iedere dag met zin en goede moed aan onze job beginnen. Zonder de juiste motivatie komt er van werken weinig in huis.

 

Tot wat leiden leiden kan?
Tot gemotiveerde ambtenaren bijvoorbeeld!

 
 
“Als je een boot wil bouwen, moet je niet het hout laten zoeken of de taken gaan verdelen.

 
Ventilator Associated Pneumonia
 
De familie is het hart van in…
 
Na wat een simpele ingreep had moeten zijn, wordt papa onverwachts opgenomen op de afdeling intensieve zorgen, slechts voor enkele dagen, zegt de dokter.
 
Na een maand ligt hij nog steeds op intensieve zorgen, zwevend tussen leven en dood… volgens de dokters een gevolg van het “fenomeen beademing”.
 
Bij gebrek aan informatie in het ziekenhuis doet de familie opzoekingen en leert tot hun grote ontsteltenis dat 30% tot 70% van de VAP-patiënten aan deze ernstige infectie overlijdt en dat met de juiste zorgen in het zi

Waarom mannen porno kijken en vrouwen zich vragen stellen
 
Tot spijt van wie het benijdt: porno is de dominerende erotische voorstelling van onze tijd geworden. Tijd is geld en porno past perfect in dat plaatje.. En, voor eens en altijd: porno is een mannending. Of toch niet?
 
Elk kind weet na wat snuisteren in de lokale dagbladhandel dat porno een mannenzaak is. Blote madammen vormen namelijk een vast deel van het erfgoed van de reguliere Vlaamse dagbladhandel.

Abstract:
Steeds meer medische middelen brengen functionele verbeteringen aan in het menselijke lichaam en schieten bijgevolg de grens van de genezing voorbij – denk aan doping, neurofarmaceutica, gentechnologie en geavanceerde prothesen. Men noemt dit enhancement medicine, te vertalen als ‘verbeterkunde’. De ethische waarde van deze verbeterkunde wordt fel gecontesteerd. In het debat ontstaan twee afgetekende polen. De ‘transhumanistische’ strekking bepleit een recht op ‘morfologische vrijheid’: elk individu heeft in beginsel het recht om het eigen lichaam vrij vorm te geven.

De impact van corruptie op ontwikkeling

Siemens, China, Wolfowitz, Shell, Chirac, Halliburton, Charleroi, Berlusconi, Olmert, Oekraïne, Europese Commissie, Bangladesh, Regie der Gebouwen, Congo, Total, Rusland, Myanmar, … De recente berichtgeving rond mogelijke corruptieschandalen laat er geen twijfel over bestaan: corruptie is brandend actueel. Deze gepubliceerde zaken stellen echter een fractie voor van alle corruptie. De Wereldbank schat dat jaarlijks wereldwijd 1000 miljard aan steekpenningen wordt betaald.

Een  tango van aantrekking en afwijzing: hebben schilderkunst en economie een relatie?
 
Kunst kent geen eenduidige definitie, vermits de invulling van het begrip afhankelijk is van persoon tot persoon. Kunst verandert enerzijds naargelang de emotie of boodschap die de kunstenaar wil weergeven en anderzijds naargelang de maatschappij waarin men leeft. De perceptie van de waarde wordt bepaald door een intrinsieke en door een extrinsieke waarde, die samen alle mogelijke meer– of minderwaarden van politieke, religieuze, sociale, esthetische,… aard omvatten.

“Stap erin, kom uit je kot, toon jezelf!”
 
“Nee, ze acteert niet, het is echt”, zei een vrouw tegen haar man. Ze zaten op de eerste rij van de stadsschouwburg, luisterend naar de ijzersterke monoloog van de 16-jarige Sarith. Pakkend en broos, maar tegelijk stevig en herkenbaar. Sarith is gekwetst. Samen met vijftien andere jongeren nam ze deel aan de theaterproductie SAP. Er werd op zoek gegaan naar hun innerlijke drijfveer, hun vruchten-‘SAP’.

Noodzakelijke Redundantie
een zoektocht naar nergens niets
 
In 1965 schilderde Roman Opalka op een zwart doek met witte verf het getal 1. Van 1 ging hij naar 2, vandaar naar drie en zo was hij begonnen aan een oneindig werk. Toen het eerste doek van boven tot beneden vol stond met opeenvolgende getallen ging hij op een tweede doek van identieke afmetingen verder. De jaren gingen voorbij en Opalka bleef verder tellen en verder getallen schilderen. Vanaf 1972 voegde hij voor elk nieuw doek één procent witte verf toe aan de aanvankelijk zwarte achtergrondkleur van het vorige doek.