Is je hond meenemen naar de therapeut een goed idee?

Sigrid Van Goethem
Persbericht

Ga je liever om met Fifi dan met je therapeut?

Vind jij het ook moeilijk om alleen op stap te gaan? Wil jij je trouwe viervoeter liefst overal (en ik bedoel ook écht overal) mee naartoe nemen? Waarom zou je hem dan niet kunnen meenemen naar je psycholoog of therapeut?

Afbeelding

Huh?

Ja hoor! Er zijn veel positieve effecten verbonden aan een hond die aanwezig is tijdens een therapeutisch of psychologisch gesprek. Mensen zijn meer ontspannen, ervaren minder stress en zijn zelfs opener over wat ze vertellen. Hun bloeddruk verlaagt, hun angst vermindert en ze vinden zelfs de therapeut vriendelijker als Fifi naast hem zit te kwispelen. Uiteraard gaat dit niet op voor mensen met allergieën of een buitensporige angst voor honden. En daarnaast zijn er ook nog andere voorwaarden waaraan zowel de hond, patiënt, therapeut als omgeving moet voldoen. Maar veel van deze voorwaarden zijn logisch en vragen weinig tot niets van de patiënt zelf.

Wordt Fifi dan mijn therapeut?

Hoe hilarisch en origineel dit gedachtepatroon ook mag zijn, ik moet je teleurstellen. Het is niet zo dat we al onze problemen richten tot de onschuldige ogen en oren van de viervoeters. Het gesprek zal ook makkelijker gaan wanneer er verstaanbare reactie komt. We praten dus nog steeds met de therapeut, maar de hond moet aanwezig zijn om te kunnen spreken van animal assisted therapy (therapie met ondersteuning van dieren).

Wat echter wel opvalt, is dat elke persoon (jong of oud, beperkt of niet beperkt) zonder fobie of allergie kalm wordt van de aanwezigheid van een hond. We kunnen ze strelen en toekijken hoe ze spelen terwijl ons brein afgeleid wordt van problemen of nieuwe inzichten verwerven. Honden kunnen ook op andere manieren worden ingezet. Deze manieren zijn veel technischer en vereisen veel training, inzicht en deskundigheid van de therapeut. Het is dan ook niet zo dat enkel de hond een opleiding moet krijgen. Ook de therapeut moet gescreend en opgeleid worden.

Niet elke hond is geschikt om naast meneer de therapeut te mogen zitten. Zelf kiezen we onze eigen hond vaak op basis van morfologie (hoe hij eruit ziet). Dit is ook de reden waarom er meer Labradors dan Dobbermans rondlopen. Het is dan ook belangrijk dat we bij de keuze van de therapiehond rekening houden met dit soort gedachten.

Ik heb het eerder voor Minoes, val ik nu naast de boot?

Helemaal niet. Andere interessante artikels van slimme en ervaren professoren gaan over katten, konijnen en zelfs struisvogels of kippen die kalmerende effecten hebben. Jammer genoeg moet er nog meer onderzoek naar gebeuren om te kunnen weten hoe we hen kunnen inzetten binnen therapie met dieren.

Meer weten? Neem zeker de tijd om mijn eindwerk lezen en laat je verbazen over welke magische krachten Fifi heeft!

Bibliografie

Goethem, S. V. (2017) Is je hond meenemen naar de therapeut een goed idee? Een literatuurstudie omtrent de effecten van animal-assisted therapy bij psychiatrische patiënten met specificatie omtrent honden. (Ongepubliceerd eindwerk). Thomas More Hogeschool, Antwerpen.

Universiteit of Hogeschool
Toegepaste Psychologie
Publicatiejaar
2017
Promotor(en)
Tini Hilgert
Kernwoorden
Share this on: