Longitudinal follow-up of children with Cerebral Palsy after Single-Event Multilevel Surgery

Lise Loyens Evie Moonemans Anja Van Campenhout Lynn Bar-on
Persbericht

Operatie aan het bewegingsapparaat bij kinderen met een beperking: Zinvol of niet?

Heeft u al eens een kind op straat gezien die moeilijk loopt, vreemde bewegingen maakt of zelfs op jonge leeftijd al in een rolstoel zit? Waarschijnlijk flitste er toen door uw hoofd ‘Wat zou er aan de hand zijn?’ of ‘Kunnen deze kinderen geholpen worden?’. Misschien worden deze vragen nu eindelijk beantwoord… 

De kans is groot dat het kind dat u op straat tegenkwam een hersenverlamming (Cerebrale Parese) heeft door problemen tijdens de zwangerschap en/of geboorte. Dit zorgt voor afwijkingen van houding en beweging, wat zich meer en meer uit naarmate het kind ouder wordt. De hoofdproblemen van deze aandoening zijn abnormale spierspanning, spierzwakte, zwakke spiercontrole en balansproblemen. Secundair zorgen deze problemen voor spierverkortingen en botvervormingen. Wanneer deze kinderen geen behandeling krijgen, gaat de kwaliteit en de efficiëntie van hun stappatroon verder achteruit. Een goede behandeling is dus belangrijk. Deze bestaat uit kinesitherapie, gipsen, spalken en het verminderen van spierspanning. De secundaire problemen worden behandeld via operaties aan het bewegingsapparaat, ook wel orthopedische chirurgie genoemd. Hierbij worden spieren verlengd of verplaatst en botten juist gepositioneerd. Vroeger werden deze kinderen bijna elk jaar geopereerd. Nu probeert men zoveel mogelijk ingrepen in één operatie uit te voeren gevolgd door één lange revalidatieperiode. Deze operatie noemt men ‘single-event multilevel chirurgie’ (SEMLS). Om te beslissen wat er precies in deze operatie moet gebeuren, wordt gebruik gemaakt van 3D ganganalyse. Hierbij stapt het kind 10 meter op blote voeten waarbij markers op het lichaam worden geplaatst die geregistreerd worden met infrarood camera’s om zo het stappatroon objectief in beeld te brengen. Ook na de operatie wordt dit op regelmatige tijdstippen uitgevoerd om de resultaten van de operatie op te volgen. De resultaten op korte termijn zijn goed. Dit zorgt dat twee bijkomende, maar minstens even belangrijke vragen gesteld kunnen worden: blijven de resultaten ook goed op lange termijn en kunnen we voorspellen welke kinderen vooral goed reageren op deze operatie? 

Voor het onderzoeken van de eerste vraag is er gebruik gemaakt van reeds beschikbare data die verkregen werden bij 3D ganganalyses. De stappatronen van 31 patiënten werden geanalyseerd aan de hand van parameters die op basis van klinische relevantie werden geselecteerd. Er werd gekeken naar ‘Gait Profile Score’ (GPS). Dit is een parameter die de afwijking van het stappatroon weergeeft ten opzichte van normaal ontwikkelende kinderen. We vonden een verbetering twee jaar na de operatie, die ook behouden bleef na vijf en acht jaar. Verder werden ook enkele specifieke parameters bekeken, zoals de voor- achterwaartse bekkenkanteling, het strekken en roteren van de heup en het strekken van de knie tijdens de steunfase van het stappen.  De rotatie van de heup en het strekken van de knie verbeterden op twee jaar na operatie en ook hier bleef de verbetering aanwezig na vijf en acht jaar. Het strekken van de heup verbeterde enkel op korte termijn en ter hoogte van het bekken werd geen verandering gevonden.

Om de tweede vraag te onderzoeken werden verbanden nagegaan tussen de GPS en mogelijke voorspellers. Dit kunnen bijvoorbeeld leeftijd, ernst van de aandoening of bepaalden fasen van het stappatroon zijn. De parameters waarbij een goed verband gevonden werd, werden verder onderzocht. Hieruit bleek dat enkel het aantal graden buiging van de knie bij initieel contact (dit is het plaatsen van de voet tijdens het stappen of de 1e fase van het stappatroon) en de GPS vóór de operatie mogelijk belangrijke voorspellers zijn. 

Er werden positieve en klinisch belangrijke effecten gevonden op lange termijn, wat dus aangeeft dat een operatie aan het bewegingsapparaat bij kinderen met een beperking wel degelijk zinvol is. Verder onderzoek in dit domein blijft zeker belangrijk om deze kinderen nog beter te kunnen helpen. 

Wat als u morgen opnieuw een kind tegenkomt met een beperking, stappend of in een rolstoel? Wij zijn er van overtuigd dat u na het lezen van het artikel met andere ogen naar deze kinderen zult kijken en hopelijk net als ons ook geprikkeld bent om u verder in het onderwerp te verdiepen en op uw manier een steentje bij te dragen.

Bibliografie

References

[1]       U. Narayanan, Management of Children With Ambulatory Cerebral Palsy: An Evidence-based Review, J. Pediatr. Orthop. 32 (2012) 172–181.

[2]       C. Cans, Surveillance of cerebral palsy in Europe: a collaboration of cerebral palsy surveys and registers. Surveillance of Cerebral Palsy in Europe (SCPE)., Dev. Med. Child Neurol. 42 (2000) 816–824.

[3]       P. Rosenbaum, N. Paneth, A. Leviton, M. Goldstein, M. Bax, D. Damiano, et al., A report: the definition and classification of cerebral palsy., Dev. Med. Child Neurol. Suppl. 109 (2007) 8–14.

[4]       M. Bax, M. Goldstein, P. Rosenbaum, A. Leviton, N. Paneth, B. Dan, et al., Proposed definition and classification of cerebral palsy, April 2005., Dev. Med. Child Neurol. 47 (2005) 571–6.

[5]       A. Colver, C. Fairhurst, P.O.D. Pharoah, Cerebral palsy., Lancet. 383 (2014) 1240–9.

[6]       S. a. Rethlefsen, D.D. Ryan, R.M. Kay, Classification systems in cerebral palsy, Orthop. Clin. North Am. 41 (2010) 457–467.

[7]       J.M. Jacobs, Management options for the child with spastic cerebral palsy., Orthop. Nurs. 20 (2001) 53–59; quiz 59–61.

[8]       F.M. Chang, J.T. Rhodes, K.M. Flynn, J.J. Carollo, The role of gait analysis in treating gait abnormalities in cerebral palsy, Orthop. Clin. North Am. 41 (2010) 489–506.

[9]       R. Norlin, H. Tkaczuk, one-session surgey for correction of lower extremity deformities in children with cerebral palsy, J. Pediatr. Orthop. 5 (1985) 208–211.

[10]     U.G. Narayanan, The role of gait analysis in the orthopaedic management of ambulatory cerebral palsy., Curr. Opin. Pediatr. 19 (2007) 38–43.

[11]     J.L. McGinley, F. Dobson, R. Ganeshalingam, B.J. Shore, E. Rutz, H.K. Graham, Single-event multilevel surgery for children with cerebral palsy: A systematic review, Dev. Med. Child Neurol. 54 (2012) 117–128.

[12]     M. Švehlík, G. Steinwender, T. Kraus, V. Saraph, T. Lehmann, W.E. Linhart, et al., The influence of age at single-event multilevel surgery on outcome in children with cerebral palsy who walk with flexed knee gait, Dev. Med. Child Neurol. 53 (2011) 730–735.

[13]     A. Neve, G. Evans, J. Patrick, Simultaneous multiple operations for spastic diplegia, J Bone Jt. Surg. (1993) 488–494.

[14]     P.A. DeLuca, R.B. Davis, S. Ounpuu, S. Rose, R. Sirkin, Alterations in surgical decision making in patients with cerebral palsy based on three-dimensional gait analysis., J. Pediatr. Orthop. 17 (1997) 608–14.

[15]     P. Thomason, J. Rodda, M. Sangeux, P. Selber, Kerr Graham, Management of Children With Ambulatory Cerebral Palsy: An Evidence-based Review. Commentary by Hugh Williamson Gait Laboratory Staff., J. Pediatr. Orthop. 32 Suppl 2 (2012) 182–186.

[16]     K.J. Bell, S. Ounpuu, P. a DeLuca, M.J. Romness, Natural progression of gait in children with cerebral palsy., J. Pediatr. Orthop. 22 (2002) 677–682.

[17]     N.M. Bernthal, S.C. Gamradt, R.M. Kay, T. a L. Wren, A. V Cuomo, J. Reid, et al., Static and dynamic gait parameters before and after multilevel soft tissue surgery in ambulating children with cerebral palsy., J. Pediatr. Orthop. 30 (2010) 174–179.

[18]     D. Metaxiotis, S. Wolf, L. Doederlein, Conversion of biarticular to monoarticular muscles as a component of multilevel surgery in spastic diplegia., J. Bone Joint Surg. Br. 86 (2004) 102–109.

[19]     M. Gough, P. Schneider,  a P. Shortland, The outcome of surgical intervention for early deformity in young ambulant children with bilateral spastic cerebral palsy., J. Bone Joint Surg. Br. 90 (2008) 946–951.

[20]     V. Saraph, E.-B. Zwick, G. Zwick, C. Steinwender, G. Steinwender, W. Linhart, Multilevel surgery in spastic diplegia: evaluation by physical examination and gait analysis in 25 children., J. Pediatr. Orthop. 22 (2002) 150–157.

[21]     G.E. Gorton, M.F. Abel, D.J. Oeffinger, A. Bagley, S.P. Rogers, D. Damiano, et al., A prospective cohort study of the effects of lower extremity orthopaedic surgery on outcome measures in ambulatory children with cerebral palsy., J. Pediatr. Orthop. 29 (2009) 903–909.

[22]     A. Akerstedt, O. Risto, P. Odman, B. Oberg, Evaluation of single event multilevel surgery and rehabilitation in children and youth with cerebral palsy--A 2-year follow-up study., Disabil. Rehabil. 32 (2010) 530–539.

[23]     P. Thomason, R. Baker, K. Dodd, N. Taylor, P. Selber, R. Wolfe, et al., Single-event multilevel surgery in children with spastic diplegia: a pilot randomized controlled trial., J. Bone Joint Surg. Am. 93 (2011) 451–460.

[24]     M. Gough, L.C. Eve, R.O. Robinson, A.P. Shortland, Short-term outcome of multilevel surgical intervention in spastic diplegic cerebral palsy compared with the natural history., Dev. Med. Child Neurol. 46 (2004) 91–97.

[25]     J.M. Rodda, H.K. Graham, G.R. Nattrass, M.P. Galea, R. Baker, R. Wolfe, Correction of severe crouch gait in patients with spastic diplegia with use of multilevel orthopaedic surgery., J. Bone Joint Surg. Am. 88 (2006) 2653–2664.

[26]     M.E. Gannotti, G.E. Gorton, M.T. Nahorniak, P.D. Masso, B. Landry, J. Lyman, et al., Postoperative gait velocity and mean knee flexion in stance of ambulatory children with spastic diplegia four years or more after multilevel surgery., J. Pediatr. Orthop. 27 (2007) 451–456.

[27]     S.E. Adolfsen, S. Ounpuu, K.J. Bell, P. a DeLuca, Kinematic and kinetic outcomes after identical multilevel soft tissue surgery in children with cerebral palsy., J. Pediatr. Orthop. 27 (2007) 658–667.

[28]     A. Harvey, P. Rosenbaum, S. Hanna, R. Yousefi-Nooraie, H.K. Graham, Longitudinal changes in mobility following single-event multilevel surgery in ambulatory children with cerebral palsy, J. Rehabil. Med. 44 (2012) 137–143.

[29]     V. Saraph, E.-B. Zwick, C. Auner, F. Schneider, G. Steinwender, W. Linhart, Gait improvement surgery in diplegic children: how long do the improvements last?, J. Pediatr. Orthop. 25 (2005) 263–267.

[30]     P. Thomason, P. Selber, H.K. Graham, Single Event Multilevel Surgery in children with bilateral spastic cerebral palsy: A 5 year prospective cohort study, Gait Posture. 37 (2013) 23–28.

[31]     E.M. Godwin, C.R. Spero, L. Nof, R.R. Rosenthal, J.L. Echternach, The gross motor function classification system for cerebral palsy and single-event multilevel surgery: is there a relationship between level of function and intervention over time?, J. Pediatr. Orthop. 29 (2009) 910–915.

[32]     M.E. Gannotti, G.E. Gorton, M.T. Nahorniak, P.D. Masso, Walking abilities of young adults with cerebral palsy: Changes after multilevel surgery and adolescence, Gait Posture. 32 (2010) 46–52.

[33]     G.B. Firth, E. Passmore, M. Sangeux, P. Thomason, J. Rodda, B. Pt, et al., Multilevel Surgery for Equinus Gait in Children, J. Bone Jt. Surgery, Am. 95 (2013) 931–938.

[34]     K.H. Sung, C.Y. Chung, K.M. Lee, B. Akhmedov, S.Y. Lee, I.H. Choi, et al., Long term outcome of single event multilevel surgery in spastic diplegia with flexed knee gait, Gait Posture. 37 (2013) 536–541.

[35]     M. Švehlík, G. Steinwender, T. Lehmann, T. Kraus, Predictors of outcome after single-event multilevel surgery in children with cerebral palsy: a retrospective ten-year follow-up study., Bone Joint J. 98-B (2016) 278–81.

[36]     R. Baker, J.L. McGinley, M.H. Schwartz, S. Beynon, A. Rozumalski, H.K. Graham, et al., The Gait Profile Score and Movement Analysis Profile, Gait Posture. 30 (2009) 265–269.

[37]     M.L. McMulkin, B.A. MacWilliams, Application of the Gillette Gait Index, Gait Deviation Index and Gait Profile Score to multiple clinical pediatric populations, Gait Posture. 41 (2014) 608–612.

[38]     S. Ounpuu, P. DeLuca, R. Davis, M. Romness, Long-term effects of femoral derotation osteotomies: an evaluation using three-dimensional gait analysis., J. Pediatr. Orthop. 22 (2002) 139–45.

Universiteit of Hogeschool
Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie
Publicatiejaar
2016
Promotor(en)
Prof. Dr. K. Desloovere
Kernwoorden
Share this on: