Dicht bij elkaar wonen, toch een meerwaarde!

“Het lelijkste land ter wereld” schreef architect Renaat Braam zo’n 50 jaar geleden. Hij doelde hiermee op België en op haar ruimtelijke structuur, of eerder haar gebrek aan ruimtelijke structuur. Een land waar bouwen overal kan, liefst in losstaande villa’s en fermettes in een verkaveling. Met als resultaat dat we met z’n allen in de file staan, Vlaanderen draagt namelijk het Europese record aan uren file per werknemer.

De oplossing: Verdichting

Met de ‘betonstop’ is het thema ruimtelijke ordening meer dan eens actueel. We moeten Vlaanderen verdichten, terug in steden en dorpskernen gaan wonen en hierbij ook hoogbouw in overweging nemen. Hoewel het zowel ecologische als economisch voordeliger zou zijn, is deze levensstijl in strijd met de droom van de doorsnee Vlaming. Toch kan een project met een hoge densiteit aan woningen ook sociaal duurzaam zijn, het kan de levenskwaliteit van de bewoners verbeteren en sociale interactie tussen buren aanmoedigen.

Verdicht maar aangenaam, het kan: de Centrale Werkplaatsen Kessel-Lo

Onder de velen die de verdichting van Vlaanderen promoten is ook Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck. Het project ‘Centrale Werkplaatsen’ in Kessel-Lo dat door zijn bureau ontworpen werd, geeft meteen de toon aan van hoe het anders kan. Wat kan men leren uit de benadering van de ontwerpers en hoe resulteert dit in de beleving van de bewoners? Het project wordt in de thesis onderzocht, om zo ontwerpers aan te zetten tot het ontwerpen van sociaal duurzamere woningbouw projecten.