If Given Half a Chance

If Given Half a Chance, is een alternatieve landschap strategie voor de herinrichting van postindustriële landschapen, gebaseerd op een case study van Charleroi. Het doel van het ontwerp is de hereniging van dit vervreemde gebied met de mensen in de omgeving, door het benadrukken van inherente kwaliteiten. Het doel is om de perceptie van mensen te veranderen doormiddel van kleinschalige interventies. 

De strategie is toegepast op een fragment van het industrieel landschap van Charleroi, een gebied genaamd Zone - 1. Deze zone heeft grote potentie om de wijken Le Bougnou en Villette met elkaar te verbinden.

De ambitie van het project is om Charleroi in staat stellen te profiteren van zijn industrieel verleden. Het tracht een verlaten gebied terug te verbinden met zijn stedelijke context door aanpassingen van het ruimtelijk narratief.

Zone – 1

Van Rue du Chemin de Fer tot Rue de la Réunion: 2 km

U staat op de top van het kabelbaan station – een uitkijkpunt (A) op het hoogste punt van de berg keten gevormd uit mijn afval, 158 m boven de zee. U komt hier aan door het wandelpad te volgen over de bergketen vanuit het stadscentrum, of rechtstreeks vanuit de residentiele wijk; Le Bougnou. Vanaf het uitkijkpunt heeft u een fantastisch panoramische zicht over de stad. Richting het zuiden, ziet u de silhouetten van de staalfabrieken, die geleidelijke opdoemen vanuit de bijna idyllisch groen overgroeide afvalbergen.

In plaats van de autobaan en het viaduct te volgen, kunt u een kabelbaan vanaf dit station nemen, om aan te komen op het Industrieel eiland, waar u de verlaten fabrieken kunt bezoeken (B).

Kabelbanen in dit gebied werden gebruikt om fabrieken onderling te verbinden, en transporteerde materialen over het kanaal. Deze structuren werden verlaten en sommige zijn ontmanteld. Het hergebruik van dit systeem verzoent letterlijk het industrieel verleden met de mensen uit haar omgeving.

Via de kabelbaan komt u aan in een buitenaards landschap van stenen, metaal en ruïnes. De kabelbaan land bij een bunkerachtige constructie met een zandheuvel. Deze overblijfsels worden hergebruikt en aangepast aan de vereisten van een kabelbaan station. De zand helling en de toegevoegd trappen nodigen u uit om naar de top van het station te klimmen en uit te kijken over het industrieel erfgoed.

Als u het gebied onderzoekt, wandelt u door de verlaten fabrieken. De wilde vegetatie breekt door het beton en kruipt omhoog doorheen de gebouwen. Met het verstrijken van de tijd, lijkt het alsof de wilde flora dominant is geworden en geleidelijk zijn plaats terug heeft opgeeist na een periode van menselijke overheersing.

Naar het zuiden van de verlatende fabriek, passeren we door de een groene geul, gesitueerd tussen een actief elektriciteit station aan de linker kant en een wilde met bloemen bedekte heuvel aan de rechterkant (C).

Nu komt u aan bij de Rockerill, het bekendste alternatieve podium van Charleroi. Het gebouw was vroeger een deel van ‘Cockerill Sambre’, een van de grote staalfabrikanten die er de lakens uitdeelden.

Links voor de Rockerill passeert u door een kleine verloren tussenruimte samengeknepen tussen een oude watertoren, het elektriciteit station en de concerthal (D).

Deze vergeten plek is een rustplaats geworden, een plek om iets te drinken, een plek om de bizarre omgeving te aanschouwen, of een plek om te luisteren naar de improvisaties van de muzikanten van de Rockerill.

De toegang tot deze patio was voorheen gesloten naar bezoekers. Nu is het open, maar gescheiden van de drukke aangrenzende straat met de semi geperforeerde muur die de ruimte een besloten karakter geeft. De metro en bus stoppen vlakbij de Rockerill, zodat u hier gemakkelijk kunt komen met openbare vervoer.

Blijft hier echter niet te lang, want u moet nog de blank spot bezoeken aan de overkant van de straat (E).

De Blank spot is een verhard evenementen plein langs het water. Hier heeft u een perfect zicht op de Urban Dream Wall. Een reusachtige muurschildering op de industrie gebouwen aan de overkant van het water. Vroeger was deze plaats verlaten en gesloten, maar vandaag dient het opnieuw een publieke belang. Naargelang de dag van de week kan je verschillende soorten evenementen bezoeken zoals open lucht concerten, markten of sportevenementen. 

Het verhoogd metrostation creëert een doordringbare grens tussen de straat en het plein die een besloten gevoel geeft, zonder de nood aan een verdere vorm van barrière. De grond onder de metro wordt gebruikt als een flexibele ruimte voor overdekte functies van de evenementen, zoals fiets parkeerplaatsen, een bar of toiletten. 

Aan de rechter kant van de blank spot vinden we een klein park, dat tot voor kort ontoegankelijk was voor bezoekers. Hier kunt u de Overpass bereiken door het volgen van een stuk verlaten spoorweg (F).

The Overpass is een brug die bestaat uit een herbestemde industriële structuur. Buizen die eens werden gebruikt om water te transporteren zijn verwijderd om gewicht te besparen en zijn vervangen door een houten bedekking, een stalen net is toegevoegd aan de railing om deze veilig te betreden te maken. Deze transformatie van een industrieel overblijfsel maakt het toegankelijke voor mensen. 

Als u op de ladder klimt naar de top van de brug, wordt u getrakteerd op een zicht over het kanaal en zijn industriële omgeving. Het beklimmen van de ladder versterkt de beleving van de oorspronkelijke industriële sfeer en activeert het potentieel van de plek. De nieuwe toegang tot het water moedigt het gebruik van het kanaal aan voor water activiteiten zoals kajakken en vissen.

Aan de overzijde van het kanaal richting het westen volgt u het RAVel pad, en kunt u links afslaan richting The Hidden Way die de Air Liquide Chemical Plant passeert. (G)

Dit pad verenigt de industriële site met de residentiële gebieden richting het zuiden (H). Als u hier rechtdoor gaat door de tunnel kunt u de metro of bus terug naar het centrum nemen, of Marchienne-au-pont of Villette bezoeken. Of u slaat links af en volgt het pad langs het kanaal doorheen het industriële gebied richting het centrum.