Walk 'n Stop, een applicatie ontworpen ter versterking van het sociaal netwerk van mensen met een verstandelijke beperking

Ruben Robbeets
Persbericht

Netwerkversterking bij mensen met een verstandelijke beperking

Als mensen met een verstandelijke beperking hulp nodig hebben, dan doen zij vaak beroep op familie en/ of hulpverlening (Nuyts, 2017). Dit komt doordat het sociaal netwerk van deze mensen eerder beperkt is. Een beperkt sociaal netwerk komt dan weer niet overeen met het Perspectiefplan2020 van minister Vandeurzen. In het Perspectiefplan2020 staat dat de kwetsbare burger meer beroep moet kunnen doen op de meer weerbare burger in plaats van meteen naar de hulpverlening te stappen (Vandeurzen, 2010). Met andere woorden, misschien kan jouw buurman bijvoorbeeld voor jou naar de winkel gaan en moet je daarvoor geen hulpverlening inschakelen. Hier komt het belang van een goed sociaal netwerk naar voor. Aangezien mensen met een verstandelijke beperking dit meestal niet hebben (Nuyts, 2017), moet hun sociaal netwerk uitgebreid of versterkt worden. Walk ’n Stop is daarvoor ontwikkeld. Walk ’n Stop is een applicatie voor de smartphone die ervoor zorgt dat mensen met een verstandelijke beperking die residentieel verblijven meer in contact kunnen komen met de buurtbewoners van de voorziening waar ze verblijven. De buurtbewoners kunnen in de app aangeven of ze hun huis beschikbaar stellen als tussenstop. Zo kunnen mensen met een verstandelijke beperking die een lange wandeling maken in de buurt van hun voorziening, hun wandeltocht hierop afstellen. Zij kunnen dan op een op vooraf bepaald tijdstip even binnen springen bij een buurtbewoner om een sanitaire stop te maken, een koffie te drinken of een babbeltje te slaan. Op deze manier ontstaan er contacten die de basis kunnen vormen van een langdurige relatie. Doch is ook het belang van vluchtige contacten is niet te onderschatten. 

Bibliografie

American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Fifth Edition. DSM-5. Washington: Author.

Android App Accessibility Checklist. (2019). Opgehaald van Sitepoint: https://www.sitepoint.com/android-app-accessibility-checklist/

Anysurfer checklist. (2019). Opgehaald van Anysurfer voor een toegankelijk internet: https://www.anysurfer.be/nl/in-de-praktijk/checklist

Baars, Dekkers, & Uffing. (1990). Sociale netwerkstrategieën in de sociale psychiatrie. Antwerpen: Bohn Stafleu Van Loghum.

Bosch, E., & Suykerbuyck, E. (2000). Seksuele voorlichting aan mensen met een verstandelijke beperking. Baarn: Nelissen.

Bredewold, F. (2014). Lof der oppervlakkigheid. Amsterdam: Vangennep.

Buffel, T., & Verté, D. (2009). Netwerken vertrouwen en wederkerigheid. Over de complexiteit van het concept sociaal kapitaal. Welzijnsgids Afl. 75.

Buntinx, W. (2003). Wat is een verstandelijke handicap? Definitie, assessment en ondersteuning volgens het AAMR-model. Opgehaald van Buntinx: https://www.buntinx.org/yahoo_site_admin/assets/docs/Artikel_AAMR_model…

Cahn, E. (2000). No More Throw Away People. The Co-production Imperative. Washtington DC: Essential Books.

Claes, L., De Neve, L., Declercq, K., Jonckheere, B., Marrecae, J., Morisse, F., . . . Vangansbeke, T. (2012). Emotionele ontwikkeling bij mensen met een verstandelijke beperking. Antwerpen - Apeldoorn: Garant.

Conix, G. (2005). Werkboek voor mensen met een verstandelijke beperking: seks @ relaties. kom. Berchem: Epo.

De Boer, A. (2005). Kijk op informele zorg. Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.

De Rick, K., Opdebeeck, S., Van Audenhove, C., & Lammertyn, F. (2003). vermaatschappelijking van de geestelijke gezondheidszorg. Leuven: Lucas.

Došen, A. (1988). Ontwikkelingsdynamische benadering van de diagnostiek van psychische stoornissen bij zwakzinnige kinderen. Tijdschrift Psychiatrie 30, pp. 578 - 594.

Došen, A. (2008). Psychische stoornissen, gedragsproblemen en verstandelijke handicap. Een integratieve benadering bij kinderen en volwassenen. Van Gorcum BV.

Douma, Bergh, v. d., & Hoekman. (1998). Verstandelijke handicap en seksueel misbruik. Rotterdam: Lemniscaat.

Gouldner. (1973). The norm of reciprocity: a preliminary statement. In Gouldner, For Sociology: Renewal and critique in sociology today (pp. 226 - 260). London: Allan Lane.

Huygen, & Meere. (2007). En, heb je ook een vraag? Ontwikkeling marktplaats voor burenhulp TijdVoorElkaar in Utrecht Zuid. Utrecht: Verwije-Jonker Instituut.

In Voor Zorg. (2018). Opgehaald van http://www.invoorzorg.nl/informatie-betekenis-van-sociale-netwerken.html

Janssens, B. (2012). Natuurlijk een netwerkcoach! De kracht van vragen stellen. In J. Steyaert, & R. Kwekkeboom, De zorgkracht van sociale netwerken (pp. 36-53). Utrecht: Movisie.

KOC. (2015, maart). Aangepaste bediening van smartphones en tablets voor personen met een motorische handicap. Opgehaald van https://www.hulpmiddeleninfo.be/hulpmiddeleninfos/smartphones_motoriek/…

Komter. (2004). Zorgen voor morgen. Over hedendaagse solidariteit en wederkerigheid. In Arts, & E. Muffels, Verzorgingsstaat vaar wel (pp. 161-177). Assen: Koninklijke Van Gorcum BV.

Komter. (2007). De rol van eigenbelang in menselijke generositeit . Mens en Maatschappij.

Kwekkeboom, M. (2006). Een eigen huis... Den Haag: SCP.

Langeveld, M. J. (1980). Mensen worden niet geboren: inleiding tot de pedagogische waardenleer. Intro.

Leeuw, F. (2001). Over de praktische betekenis van sociaal kapitaal. In J. Vrooman, Netwerken en sociaal kapitaal. Actualiteitencolleges Nerderlandse Sociologische Vereniging. Amsterdam: SISWO.

Lesseliers, J., & Hove, G. V. (2002). Barriers to development of intimate relationships and the expression of sexuality among people with developmental disabilities. research and practice for persons with severe disabilities, 69-81.

McCabe, M. (1999). Sexual Knowledge, Experience and Feelings Among People with Disability. Sexuality and Disability, 157 - 170.

McCabe, M., & Cummins, R. (1996). The sexual knowledge, experience, feelings and needs of people with mild intellectual disability. . Education and training in mental retardation and developmental disabilities , 13-21.

Meijer, S., & Snijders, B. (2018). Kwaliteit van leven. Opgehaald van Volksgezondheidenzorg: https://www.volksgezondheidenzorg.info/onderwerp/kwaliteit-van-leven/in…

Mogendorff, T. V. (2012). Respect waardering en ontplooiing. Burgerschap voor mensen met een verstandelijke of psychische beperking. Utrecht: Movisie.

Molm, Collette, & Schaefer. (2007). Building solidarity through generalized exchange: a theory of reciprocity. American Journal of Sociology, 205 - 242.

Nuyts, K. (2017). Krachtgerichte ondersteuning van sociale netwerken.

Ootes, S. (2012). Being in Place. Citizenship in Long-term Mental Healtcare. Ede: GVO drukkers en vormgevers BV.

Personen met een handicap: wat feiten op een rij. (2007, mei 8). Opgehaald van Regionaal informatiecentrum van de Verenigde Naties: https://www.unric.org/nl/nieuwsoverzicht/10091

Pessers, D. (1999). Liefde, solidariteit en recht. Een interdisciplinair onderzoek naar het wederkerigheidsbeginsel. Amsterdam: faculteit der rechtsgeleerdheid.

Sahlins, S. (1972). Stone Age Economics. London: Tavistock Publications.

Schalock. (2010). Intellectual disability. Definition, classification, and system of supports. Washington: American Association on Intellectual Developmental Disabilities.

Smit, & Van Gennep, A. (1999). Netwerken van mensen met een verstandelijke handicap. Werken. Utrecht: NIZW Uitgeverij.

Steyaert, J. (2012). Sociale netwerken in de sociaal-agogische vakkennis. In J. Steyaert, & R. Kwekkeboom, De zorgkracht van sociale netwerken (pp. 36-53). Utrecht: Movisie.

Steyaert, J., & Kwekkeboom, R. (2010). Van Schaarste naar herijking sociaal netwerk. In J. Steyaert, & R. Kwekkeboom, Op zoek naar duurzame zorg. Vitale coalities tussen formele en informele zorg. Utrecht: Movisie.

Timmermans, J. (2003). Mantelzorg. Over de hulp van en aan mantelzorgers. . Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.

Touwen, I. J. (2002). 'Samen ben ik mezelf' De mens met een matige verstandelijke handicap en zijn sociaal netwerk. Rotterdam: Ichthus Hogeschool.

Uehara. (1995). Reciprocity reconsidered: Gouldner's moral norm of reciprocity and social support. Journal of Social and Personal Relationships, pp. 483-502.

Van Dooren, L. (2013). Sociale netwerken: Bevraging bij voorzieningen en diensten in de sector voor personen met een beperking.

van Gennep, A. (2008). Een orthopedagogisch perspectief op psychosociale gedragsproblemen bij mensen met een verstandelijke handicap. In A. Došen, Psychische stoornissen, gedragsproblemen en verstandelijke handicap. Een integratieve benadering bij kinderen en volwassenen. Van Gorcum BV.

Vandeurzen, J. (2010, juli 9). Perspectief 2020: Nieuw ondersteuningsplan voor personen met een handicap. Opgehaald van VAPH: https://www.vaph.be/documenten/perspectiefplan-2020-nieuw-ondersteuning…

VAPH. (2018). Wat is persoonsvolgende financiering? Opgehaald van VAPH: https://www.vaph.be/pvf

Verplanke, L., & Duyvendak, J. (2010). Onder de mensen. Een onderzoek naar mensen met een beperking in vier stadsbuurten. Amsterdam: University Press.

Wat kost het om een app te maken? (2019). Opgehaald van Yellowshape: https://www.yellowshape.com/nl/blog/kosten-laten-maken-app

Wiese, A. (2006). Vraaggestuurde ondersteuning van mensen met een verstandelijke beperking. 31 Thema's voor de supportmedewerker. Soest: Nelissen.

(sd).WISC normaalverdeling. 2001. InitiatiefGroep Aandacht Voor Onderpresteren.

Universiteit of Hogeschool
Orthopedagogie
Publicatiejaar
2019
Promotor(en)
Lieven Fierens
Kernwoorden
Share this on: