Maak kennis met Eva Wachtelaer - genomineerde Eosprijs

Eva Wachtelaer

Het moment dat we resultaten verkregen over de hoeveelheid ijzer in de hersenen en de ziekte van Alzheimer: dat gaf bij mij zeker een gevoel van geluk

The in vivo quantification of iron deposition in the brain and its relation to pathological hallmarks of Alzheimer’s disease
(Titel journalistiek artikel: Hoe roest in de hersenen kan leiden tot de ziekte van Alzheimer)
Eva Wachtelaer 
Universiteit Antwerpen - master Biomedical Sciences

De ziekte van Alzheimer blijft een uitdaging voor hersenspecialisten over de hele wereld. Een recente vondst stelt voor dat afwijkende ijzerwaarden in de hersenen kunnen bijdragen aan het ontstaan en de progressie van deze ziekte. Biomedica Eva Wachtelaer (UAntwerpen) onderzocht de ijzerwaarden van 180 deelnemers, inclusief gezonde personen en patiënten. 

Jaar
Waarom koos je voor dat scriptieonderwerp?

Al sinds de middelbare school ben in geïntrigeerd door de hersenen. Hoe dit orgaan ineen zit, functioneert en wat er allemaal mee mis kan gaan interesseert mij enorm. Ik ben dan ook heel enthousiast aan de master 'Neurosciences' begonnen. De ziekte van Alzheimer heb ik beter leren kennen via mijn bachelorproef. De complexiteit, hoog voorkomen en ernst van deze ziekte wekte mijn interesse op om hier ook mee verder te gaan tijdens mijn masterproef.

De stage van mijn masterproef vond plaats in McGill University in Canada. Daar vertelde een collega van het labo over de recente vondsten van de rol van ijzer in de ziekte van Alzheimer. Ik was meteen enthousiast over dit onderwerp en na wat literatuuronderzoek was ik enkel meer overtuigd van de relevantie en het potentieel van dit onderwerp.

Wat was het mooiste moment tijdens het schrijven van je scriptie?

Het moment dat alle data geanalyseerd was en we significante resultaten verkregen over de hoeveelheid ijzer in de hersenen en de ziekte van Alzheimer. Als onderzoeker hoop je altijd op de bevestiging van je hypothese en als dit ook daadwerkelijk gebeurt geeft dat bij mij zeker een gevoel van geluk.

Wat was het moeilijkste (moment) bij je scriptieonderzoek?

Aangezien mijn thesis over een zeer recent onderwerp ging en ze op mijn stageplek hier nog nooit mee hadden gewerkt, was het moeilijk de techniek om ijzer in de hersenen te onderzoeken, te optimaliseren. Op basis van trial-and-error hebben we een methode gevonden, waar heel veel tijd en moeite in gekropen is.

Waarom zou iemand jouw thesis moeten lezen?

De ziekte van Alzheimer is een veel voorkomende en ernstige ziekte, die nog steeds niet verklaard kan worden. Met mijn thesis hoop ik interesse op te wekken in deze ziekte en mensen aan te sporen hier meer onderzoek naar te verrichten zodat de hoognodige behandeling ontwikkeld kan worden.

Wat doe je nu, in je leven na de scriptie en studies?

Ik wou altijd al onderzoek combineren met patiëntencontact, dus ik ben nu gestart met de opleiding geneeskunde. Momenteel maak ik een combinatie van vakken van de eerste, tweede en derde bachelor dankzij het groot aantal vrijstellingen dat ik verkregen heb. Ik ben iemand die heel graag bijleert dus ik vind het absoluut niet erg om nog wat jaren erbij te doen! En zo kan ik uiteindelijk mijn droomjob van arts te zijn, die betrokken is in het onderzoek, uitoefenen.