Deze drie essays, geschreven als masterproef, tonen de moeilijkheden in het compleet portretteren van mensen met een beperking. Het eerste essay gaat, doorheen een verhaal over een everzwijn, over hoe de mensheid verschillende strategieën vond om verlies te verbeelden en de mogelijke negatieve impact hiervan voor zij die verlies ervaren, zowel binnen de context van een beperking alsook het verlies van een geliefde en de gelijkenissen daartussen. Het tweede essay is een ingebeelde ontmoeting over wat het betekent om een onzichtbare beperking te hebben en opent het gesprek over ‘uit de kast komen’, lotgenoten vinden en de waarde van mensen met een beperking in het begrijpen van pijn, relaties en intimiteit. Het derde essay gaat over het onderwerp littekens en hun belang voor ideeën betreffende gemeenschap, intimiteit en ervaring-gebaseerde vloeibaarheid. De essays zijn een auto-etnografie die inductieve en poëtische taal toelaten om de emotionele en lichamelijke ervaringen van deze thema’s te vergroten.

Deze scriptie onderzoekt hoe superheldenseries vrouwelijke superhelden representeren vanuit een queer postfeministisch en intersectioneel perspectief. Het onderzoek bestaat uit een kwalitatieve, ideologische en formele tekstuele analyse van de series 'Arrow' en 'Supergirl'.

Deze scriptie onderzoekt hoe scholen kunnen bijdragen aan het verhogen van holebitolerantie. In dat licht worden de positie van wetgeving, onderzoek en didactisch materiaal ten aanzien van LGBTQ+ onderwerpen in het onderwijs besproken. Hoewel de literatuurstudie aanwijst dat zowel expliciete (top-down) als impliciete (bottom-up) aandacht vereist zijn om queer thema’s in secundaire scholen te promoten, stuurt dit onderzoek vooral aan op een impliciet-geïntegreerde aanpak van LGBTQ+ onderwerpen in de concrete lespraktijk.

In dit onderzoek staat de vraag centraal of het werk 'Borderlans/La Frontera" van Gloria Anzaldúa als 'queer' project kan gelezen worden en als dit het geval is, hoe deze Mexicaanse auteur dit aanpakt. Enerzijds worden inhoudelijke kenmerken geanalyseerd, en anderzijds de meer formele kenmerken, zoals taalgebruik.

Deze scriptie onderzoekt hoe vrouwenbeelden geconstrueerd worden in tijden van postmoderne genderoverschrijding en vertrekt daarbij van een leesmodel geconstrueerd met behulp van de theorieën van Judith Butler en Robyn Warhol.