Scriptiebank overzicht

In deze masterproef wordt het bestaan van het personage Clare Quilty in Lolita ter discussie gesteld. Is Quilty het geweten van pedofiel Humbert? Is hij de veruiterlijkte perversiteit? Hoe geven Nabokov, Kubrick en Lyne vorm aan de antagonist? Deze studie onderzoekt hoe drie auteurs literaire en filmische technieken gebruiken om Quilty op te roepen en teniet te doen.

Deze studie gaat na of werk-familie-conflict een mediërende rol speelt in de relatie tussen overcommitment en turnover intenties bij onderzoekers aan Vlaamse universiteiten. Om culturele verschillen in kaart te brengen wordt een onderscheid gemaakt tussen onderzoekers met herkomst in een overwegend individualistisch dan wel collectivistisch land. Culturele verschillen in de rapportage van werk-familie-conflict worden bekeken, en of cultuur een modererende rol speelt in de relatie tussen werk-familie-conflict en turnover intenties. Er worden hoofdeffecten teruggevonden van overcommitment en werk-familie-conflict maar geen mediatie. De twee culturele groepen verschillen in de mate waarin men werk-familie-conflict rapporteert maar de hypothese dat onderzoekers uit een overwegend collectivistische cultuur gemiddeld minder werk-familie-conflict rapporteren wordt verworpen. Daarnaast blijkt uit de resultaten dat cultuur geen modererende invloed heeft in de relatie tussen werk-familie-conflict en turnover intenties.

In deze scriptie wordt onderzocht hoe de stedelijke ruimte wordt weergegeven in de Italo-Somalische migrantenliteratuur, met behulp van het 'geocriticism' zoals beschreven door Robert Tally. De kritische blik van de personages op het stedelijke landschap in Italië wordt geanalyseerd en er wordt nagegaan welke persoonlijke betekenis ze geven aan hun traject en aan de ruimtelijke dimensie.

Deze masterscriptie beoogt de Japanse auteur Yamada Eimi (1959-) te situeren in het literaire landschap. Hoewel Yamada Eimi zichzelf beschouwt als een 'zwarte auteur', blijft ze echter wel doelbewust in het Japans schrijven. Uit deze context ontwikkelen zich bijgevolg twee hoofdvragen. Ten eerste, is het mogelijk voor een Japanse auteur om 'zwarte fictie' te schrijven? Ten tweede, is het werkelijk Yamada Eimi's bedoeling om de zwarte identiteit aan te nemen, rekening houdend met het Japanse literaire publiek dat Yamada voor ogen heeft?

Walter Paters Marius the Epicurean: mindfulness in een filosofisch jasjeTijdens de negentiende eeuw was het oude Griekenland hot. Steeds meer welgestelde Europeanen planden uitjes naar het verre Athene, volgden een cursus Oudgrieks of verslonden verhalen die zich afspeelden in de Griekse Oudheid. Ondanks de hype koos de Britse schrijver Walter Pater het Romeinse Rijk als achtergrond voor zijn eerste roman Marius the Epicurean (Marius de epicurist).

Romantische fictie beïnvloedt romantische idealen niet“Ik wil dat mijn liefdesleven wordt zoals een romantische film”. We kennen allemaal wel mensen die met dergelijke uitspraken durven uitpakken. De mensen die geloven in typische romantische idealen zoals “love finds a way”, “one and only” of “love at first sight”. Mensen die volgens ons onrealistische verwachtingen hebben van romantiek, liefde en relaties omdat ze zich enkel maar baseren op romantische fictie waarin man en vrouw elkaar na anderhalf uur hoe dan ook kussend in de armen vallen.

De opgave van de overgave. Een scriptie over de liefde die zichzelf onmogelijk maakt.  De onmogelijke liefde. Ze lijkt een veel te vaak gehoord relaas dat menig filmscenario heeft uitgemolken om het toeschouwende publiek toch maar de gewenste tranen te ontrukken. U herkent het in één oogopslag: het standaard Romeo-en-Juliaverhaal, waarin twee uitverkoren minnaars Titanicgewijs op die onvoorziene klip afstevenen, die hun meest authentieke liefdesrelatie met een fatale genadeslag zal weten te breken en daarmee het verhoopte sprookje prompt in een gruwel doet omslaan.