Targeting the E3 ubiquitin ligases, Inhibitor of Apoptosis Protein and Anaphase Promoting Complex/Cyclosome, in multiple myeloma

Een stap dichter bij het genezen van kanker.

Multipel myeloom of de ziekte van Kahler is één van de meest voorkomende hematologische kankers (tumoren in bloed, beenmerg en lymfeknopen). Deze ziekte is gekarakteriseerd door een ongecontroleerde groei van plasmacellen in het beenmerg. Plasmacellen behoren tot de witte bloedcellen en worden samen met andere bloedcellen aangemaakt in het beenmerg. Door een overwoekering van de tumorcellen ontstaat er echter een tekort aan normale bloedcellen. Deze overwoekering zorgt daarom voor bloedarmoede, infectiegevaar, botafbraak, nierfalen en uiteindelijk overlijden van patiënten.

Ongeneeslijke kanker

Volgens het Belgisch kankerregister worden er jaarlijks ongeveer 720 nieuwe patiënten gediagnosticeerd met multipel myeloom. De behandeling van de patiënten bestaat uit een combinatie van geneesmiddelen die de laatste 20 jaren er voor gezorgd heeft dat er een betere overleving is. Toch, de overlevingskans van de patiënten is zeer gevarieerd, gaande van 2 jaar tot meer dan 12 jaar. De meeste myeloom patiënten hervallen of zijn ongevoelig aan de huidige behandelingen. Dit zorgt ervoor dat deze ziekte als ongeneeslijk aanzien wordt waardoor er nog steeds nood is aan effectievere behandelingsopties.

Mogelijke nieuwe behandelingen

De ziekte ontstaat door een fout in de normale plasmacel. Hierdoor kunnen de tumorcellen ontsnappen aan de controlemechanismen die aanwezig zijn tijdens de levenscyclus van de cel. De functie van deze controlemechanismen is ervoor zorgen dat abnormaal gevormde cellen sterven. Een belangrijk controlemechanisme is het uitschakelen van verscheidene eiwitten op het juiste tijdstip in de celcyclus. Deze uitschakeling gebeurt via een cascade van gebeurtenissen, van het herkennen tot de afbraak van de juiste eiwitten. De huidige behandeling met Velcade zorgt ervoor dat de afbraak van eiwitten geblokkeerd wordt. De tumorcellen zijn hier heel gevoelig aan en zullen afsterven terwijl de gezonde cellen terug zullen groeien. De goede werking van Velcade toont aan dat deze cascade belangrijk is in multipel myeloom. Helaas hervallen de meeste patiënten na deze behandeling. Een specifiekere blokkering van deze cascade kan mogelijks zorgen voor een effectiever behandeling. Daarom is er in deze studie geopteerd voor de herkenning van specifieke eiwitten als doelwit te gebruiken in de mogelijke behandeling van multipel myeloom. Er zijn verschillende eiwitcomplexen die elk specifieke eiwitten kunnen herkennen voor de uitschakeling ervan. Twee voorbeelden daarvan zijn de IAP (inhibitor van apoptose proteïnen) en het APC/C (anafase promoting complex/cyclosoom). IAP zorgen ervoor dat de tumorcel niet dood gaat terwijl het APC/C instaat voor de groei van de tumorcellen. Daarom worden ze nu als doelwit gebruikt. Uit onze resultaten blijkt dat als IAP geblokkeerd wordt, de myeloom cellen meer dood gaan als ze worden behandeld met Velcade. De blokkering van het APC/C zorgt ook voor minder groei en dood van de tumorcellen. Hoewel het onderzoek nog in zijn kinderschoenen staat, blijkt deze aanpak toch te werken op myeloom cellen.