Wel of niet verder studeren? Wat belemmert of faciliteert mensen tot participeren aan educatieve activiteiten?
Kloof tussen laag- en hooggeschoolden gedicht?
Helaas niet! In het secundair onderwijs loopt het mis. Niet alleen kiest men vaak voor een foute studierichting, ook brengt het falen nog veel schooluitval met zich mee. Daarnaast participeren laaggeschoolden nog te weinig aan volwasseneducatie.
Dat er een ongelijkheid bestaat in de verdeling van kennis en vaardigheden is al langer bekend. Dat blijkt ook uit het pact 2020 waarbij de overheid wil trachten om tegen 2020, 15% van de bevolking tussen 25 en 64 jaar aan minstens één leeractiviteit te laten deelnemen (European Commission, 2009). Via onderzoek willen we laten zien waar het schoentje knelt. Waarbij we de factoren dat het participeren aan educatieve activiteiten belemmeren en faciliteiten in kaart brengen, stelt Stephanie D’Hooge, masterstudente aan de Universiteit Antwerpen (UA).
Aanbod
Er zijn heel wat studierichtingen en mogelijkheden. Maar welke deze zijn en wat ze werkelijk inhouden, blijkt een grote factor in het secundair onderwijs voor het maken van een foute studiekeuze. Een negatieve leeractiviteit heeft heel wat negatieve gevolgen voor de verdere participatie. Wat volwasseneducatie betreft zien we niet echt een kloof tussen vraag en aanbod, maar eerder in de bekendheid van het aanbod. Veel willen wel deelnemen, maar weten niet wat hun mogelijkheden zijn.
Ondersteuning , stimulans en begeleiding zijn essentieel om te participeren. In het secundair onderwijs is de leerkracht een belangrijke factor. Uit de resultaten zien we dat de leerkrachten te weinig optreden als ondersteuner en stimulans. Bij de participatie aan volwasseneducatie zit de moeilijkheid vooral in de combinatie van werken, studeren, een gezin en de kosten dat dit met zich meebrengt. Meer ondersteuningsmiddelen moeten gecreëerd worden. Ook moeten meer initiatieven ondernomen worden om de zwakkeren in onze maatschappij aan te trekken.
Conclusie
De kloof is nog lang niet gedicht. Pas wanneer men er in slaagt alle laaggeschoolden in alle bevolkingsgroepen in onze maatschappij weet aan te trekken aan educatieve activiteiten, kan de ongelijkheid weggewerkt worden. Zowel leerkrachten als studenten moeten meer begeleid worden in het aanbod en de inhoud ervan. Voor participanten aan volwasseneducatie moet het aanbod bekender worden en moeten er meer ondersteuningsdiensten gecreëerd worden.
Stephanie D’Hooge
