It was a business doing pleasure with you- over architectuur, prostitutie en respect

“It was a business doing pleasure with you” – over architectuur, prostitutie en respect

In tegenstelling tot wat door velen als feit beschouwd wordt, is interieurarchitectuur niet langer een synoniem voor esthetiek. Dit lijkt een schril contrast te vormen met onze hedendaagse samenleving, aangezien het esthetische beeld onmiskenbaar centraal staat binnen onze maatschappij en als nooit tevoren dominant onze leefcultuur bepaalt. Wanneer we echter beseffen dat onze steeds beeldrijker wordende samenleving tegelijkertijd gekenmerkt wordt door een steeds grotere diversifiëring, groeit tevens het besef dat architectuur en interieur in toenemende mate een sociale kwestie worden en hiermee het esthetische aandeel in het werk van ontwerpers een lagere rangschikking bezorgen. Dit betekent niet meteen dat er een devaluatie plaatsvindt van het esthetische beeld, maar wel dat het gebruik ervan niet langer vrijblijvend is. De beeldcultuur is ondertussen zo invloedrijk geworden dat over elke toepassing heel bewust dient nagedacht te worden. We moeten ons bewust zijn van de kracht die in een beeld schuilt en welke gevolgen deze kan hebben. Positief of negatief.

Ontwerpers krijgen in dit opzicht een nieuwe verantwoordelijkheid. Ze zijn in staat om met de vormentaal die zij hanteren een belangrijke bijdrage te leveren aan sociale thema’s die aan de orde zijn binnen de hedendaagse samenleving. Thema’s die op zoek zijn naar acceptatie…

Prostitutie is in onze samenleving als fenomeen nog lang niet algemeen aanvaard. Ondanks het feit dat ze er altijd onlosmakelijk mee verbonden is geweest, wordt er vaak nog over gesproken met een scherpe toon van minachting. Het is ‘not done’ en prostituees worden over het algemeen beschouwd als verderfelijk, vulgair, crimineel of marginaal. Wegens hun marginale activiteiten worden zij op tal van manieren gestigmatiseerd, sociaal geïsoleerd en bijgevolg maatschappelijk enorm kwetsbaar. Voor prostitutiewerk bestaan tal van motieven en hoewel we niet voorbij kunnen gaan aan het feit dat vrouwen door uiteenlopende factoren vaak gedwongen zijn geweest tot deze activiteiten, werkt het overgrote deel van de prostituees de dag van vandaag – althans in onze directe omgeving – volledig vrijwillig in deze sector. Is offering thirty minutes of sex for, say eighty dollars really more awful than working eight hours in a sweetshop and earning four dollars and a half an hour? Some of us don’t think so…

Ondanks de verworvenheid die keuzevrijheid in ons modern tijdperk geworden lijkt te zijn, moeten we ondervinden dat dit op het vlak van de prostitutie allesbehalve het geval is. Een keuze voor prostitutiewerk wordt meteen, zij het dan vaak indirect en genuanceerd, veroordeeld door de maatschappij. Het heeft geen zin het debat te openen over prostitutie en of deze al dan niet bestaansrecht verdient binnen onze samenleving. Het feit dat het er is, impliceert eenvoudigweg dat er een vraag naar bestaat. Het is er altijd geweest en het zal er altijd zijn. Een onderzoek van de senaatscommissie voor mensenhandel, daterende uit 2003, toonde nog aan dat in België dagelijks bij benadering tachtigduizend mannen geld achterlieten bij de dames van plezier – weliswaar verspreid over alle prostitutiedisciplines – en dat waren niet per definitie allemaal vrijgezellen, seksverslaafden of hopelozen der aarde. Een aanzienlijk deel van de klanten wordt gevormd door getrouwde mannen. Het wordt dus tijd dat er effectief een einde gesteld wordt aan de schijnheiligheid die dit onderwerp nog steeds kenmerkt, dat er een gepaste, meer respectvolle houding tegenover aangenomen wordt en dat de prostituees bevrijd worden van de penibele situatie waarin zij voor een groot stuk door de samenleving gedwongen en gehouden worden.

We moeten ons bewust zijn van het feit dat een positieverbetering voor prostituees veel meer betekent dan het geven van een duidelijke wettelijke omkadering of een scheiding annex doelgerichte aanpak van de criminele randverschijnselen, die actueel een grote invloed uitoefenen op het negatieve imago van de hele sector. Indien we willen komen tot een positieverbetering van enige betekenis is het noodzakelijk om naast de objectieve factoren die dit moeten bewerkstelligen ook – en vooral – oog te hebben voor het gewicht van de subjectieve elementen, met name deze die de publieke opinie bepalen. Het imago van de prostitutiesector is ronduit slecht en hier verandering in brengen gebeurt niet van de ene dag op de andere, maar vergt jaren. En bovendien tal van middelen. Een daadwerkelijke positieverbetering van prostituees in onze samenleving betekent dus dat een imagoverbetering met stip bovenaan de agenda staat.

Jarenlang heeft het imago van de prostitutie ook haar vormgeving bepaald, maar kan het ook andersom? Reikt de hedendaagse kracht van het esthetische beeld zo ver dat het in staat is de vorming van een imago in grote mate mee te bepalen? Prostitutie heeft zich letterlijk en figuurlijk steeds aan de rand van de maatschappij bevonden en werd ook altijd in overeenstemming hiermee gehuisvest. Het werd gezien als een duistere activiteit, waardoor het ook in panden ondergebracht werd die dat meesterlijk typeerden. Panden van bedenkelijke kwaliteit die de prostitutie vastroestten en bevestigden in haar negatieve imago. De huisvesting zelf is altijd een illustratie geweest van het zeer beperkte respect waarop prostituees konden rekenen binnen de samenleving. Om hierboven reeds genoemde redenen is het dringend tijd om deze sector een nieuwe vormgeving aan te reiken. Een vormgeving die niet alleen kwalitatief een hele verbetering zou betekenen, maar ook – en vooral – als een belangrijk maatschappelijk signaal zou kunnen fungeren om op een respectvolle manier om te gaan met een onderwerp dat niet meer weg te denken is uit onze hedendaagse maatschappij.

“It was a business doing pleasure with you” besteedt aandacht aan een onderwerp dat in het verleden nooit enige aandacht verdiende, tenzij in negatieve context. Het werk belicht de prostitutie onder een geschiedkundige en godsdienstige invalshoek. Vervolgens bestudeert het haar als stedelijk fenomeen om uiteindelijk haar relatie met haar omkadering te benadrukken en de concrete invloed hiervan te onderzoeken op haar imago.